Verbum

вадатру́бны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: вадатрубны кацёл — паравы кацёл, у якім вада ператвараецца ў пару, праходзячы па трубах, нагрэтых гарачым газам.

газірава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад газіраваць.

2. у знач. прым. Насычаны газам ​¹ (у 1 знач.). Газіраваная вада.

звіню́чы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Звонкі, са звонам (у 2 знач.). Вада бесперапынна білася ў берагавы схіл, нараджаючы меланхалічны, звінючы гук. Чорны.

мінера́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мінералу, мінералаў. Мінеральныя ўгнаенні. Мінеральныя багацці краіны. // У састаў якога ўваходзяць мінералы. Мінеральная вада.

насачы́цца, ‑сочыцца; зак.

Прасачыўшыся, нацячы, накапаць куды‑н. або ў якой‑н. колькасці. Вада насачылася ў лодку. Насачылася соку поўнае вядро.

радо́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радону. // Які змяшчае ў сабе радон. Радонавая вада. // Звязаны з прымяненнем радону. Радонавыя вапны.

сіне́цца, ‑еецца; незак.

Разм. Тое, што і сінець (у 2 знач.). Сінеўся бор, цякла вада, Скрозь пахла мёдам і травою... Багдановіч.

скры́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і скрыпець. Пад нагой масніца Рэзка скрыпае, Капае вада Ды ціха хліпае. Панчанка.

узго́рак, ‑рка, м.

Невялікая горка, узвышэнне з пакатымі схіламі; пагорак. Пясчаны ўзгорак. □ Вада клінам уразалася ў лагчынку між двума ўзгоркамі. Маўр.