take after

а) быць падо́бным да каго́

б) бе́гчы за кім, лаві́ць каго́

в) браць пры́клад з каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

overrule

[,oʊvərˈru:l]

v.

1) адкіда́ць (прапано́ву), адхіля́ць (про́сьбу), не прыма́ць пад ува́гу пярэ́чаньне

2) перамага́ць, бра́ць верх над чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

parenthesize

[pəˈrenӨəsaɪz]

v.t.

1) браць у ду́жкі

2) устаўля́ць пабо́чнае сло́ва або́ пабо́чны сказ

3) зазнача́ць, заўважа́ць мімахо́дзь, збо́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

participate

[pɑ:rˈtɪsɪpeɪt]

v.i.

удзе́льнічаць; браць удзе́л у чым-н.

He participated in the discussion — Ён браў удзе́л у дыску́сіі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinnehmen

* vt

1) атры́мліваць (даход)

2) займа́ць (пасаду)

3) прыма́ць (лякарства)

4) (für A) заціка́віць (каго-н. чым-н.)

5) вайск. браць, захо́пліваць, авало́даць

in Sturm ~ — браць шту́рмам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

consume [kənˈsju:m] v. fml

1. спажыва́ць; з’яда́ць

2. расхо́даваць, браць;

consume a lot of fuel расхо́даваць шмат па́ліва

3. ахо́пліваць; му́чыць, гры́зці;

He is consumed with envy. Яго грызе зайздрасць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

derive [dɪˈraɪv] v. (from)

1. fml атры́мліваць;

derive pleasure from smth. атры́мліваць задавальне́нне ад чаго́-н.

2. браць пача́так, пахо́дзіць (ад чаго-н.);

words derived from Latin сло́вы лаці́нскага пахо́джання

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Габа́ць ’хапаць, браць’ (Байк. і Некр.). Параўн. укр. га́бати ’хапаць’, рус. дыял. габа́ться ’борацца’, чэш. habati, славац. habať ’хапаць’ і г. д. Агляд форм і семантыкі ў Трубачова (Эт. сл., 6, 76–77), які прымае магчымую сувязь з літ. gobė́ti ’жадаць’ і з утварэннямі тыпу *xapati. Гл. Слаўскі, 1, 243.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rewanżować się

незак.

1. браць рэванш;

2. плаціць узаемнасцю; дзякаваць; аказваць узаемную паслугу; адплачваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нявы́гадна,

1. Прысл. да нявыгадны.

2. безас. у знач. вык. Не прыносіць прыбытку, выгады, карысці. Гэтыя гандляры клапоцяцца перш за ўсё аб тым, выгадна ім або нявыгадна браць нейкую старую паношаную рэч. Прокша. Завязваць бой нават з невялікай групай пасля такога рэйду нам было нявыгадна: мала патронаў, людзі і коні падалі ад стомленасці. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)