stranglehold [ˈstræŋglhəʊld] n.

1. мёртвая хва́тка;

have a stranglehold on smb. браць каго́-н. за го́рла

2. (on) кантро́ль; засі́лле;

the male stranglehold in politics засі́лле мужчы́н у палі́тыцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)