АПЕРА́ НД (англ. operand) у вылічальнай тэхніцы, частка машыннай каманды, што вызначае аб’ект, над якім выконваецца аперацыя ў працэсе выканання зададзенай праграмы; аргумент аперацыі . Напр. , аперандам арыфм. аперацый звычайна з’яўляюцца лікі: пры складанні — складнікі, пры множанні — сумножнікі.
т. 1, с. 423
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
прашы́ ўка , ‑і, Д М ‑шыўцы; Р мн. ‑шывак; ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. прашываць — прашыць (у 1 знач.).
2. Тое, што і прошва. Як золата, там Узыходзіць зара, такой паэтычнай, З прашыўкаю сіняй. Броўка .
3. Спец. Аперацыя апрацоўкі металу спецыяльным інструментам тыпу працяжкі.
4. Спец. Металарэзны інструмент тыпу працяжкі для апрацоўкі скразных адтулін ці паглыбленняў у метале.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гастрастамі́ я
(ад гастра- + гр. stoma = рот, шчыліна)
аперацыя накладання штучнай знешняй страўнікавай фістулы 3, якая праводзіцца пры непраходнасці стрававода.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кан’ю́ нкцыя
(лац. coniunctio = сувязь, аб’яднанне)
аперацыя матэматычнай логікі, якая аб’ядноўвае два ці больш выказванняў з дапамогай лагічнай звязкі «і».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рэпланта́ цыя
(ад рэ- + лац. plantatio = перасаджванне)
1) аперацыя па вяртанню страчанага органа або тканкі арганізма;
2) паўторная пасадка раслін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
таракака́ ўстыка
(ад гр. thoraks, -akos = грудзі + каўстыка )
аперацыя перапальвання зрашчэнняў паміж лёгкімі і грудной сценкай у хворых на туберкулёз.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эмбрыятамі́ я
(ад эмбрыён + -тамія )
акушэрская аперацыя , якая заключаецца ў рассячэнні плода ў поласці маткі і выдаленні яго па частках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Unterné hmen
n -s, -
1) прадпрые́ мства
gemé insames ~ — суме́ снае прадпрые́ мства
kommerzié lles ~ — каме́ рчаскае прадпрые́ мства
2) спра́ ва, пачына́ нне, спро́ ба
3) вайск. апера́ цыя
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
інка́ са
(іт. incasso)
аперацыя атрымання банкам грошай па розных дакументах ад імя кліента і залічэння іх на яго банкаўскі рахунак.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
«Лівень » (карная аперацыя ) 1/215; 5/453; 8/487
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)