наадваро́т, прысл.
1. У адваротным напрамку. Прачытаць слова наадварот.
2. Зусім інакш, не так, як трэба. Зрабіць усё наадварот. □ Я хацеў выклікаць жаласць у сэрцы Барыса, а выйшла наадварот... Бядуля. Лена адчыніла акно. Ад гэтага ў пакоі не стала халадней. Хутчэй наадварот: ноч была цёплая. Ваданосаў.
3. у знач. пабочн. У процілегласць таму, што сказана. Старыя злаваліся, а мы, наадварот, радаваліся. Якімовіч. Аксану больш за ўсё на свеце цікавіла свая сям’я, гаспадарка.. Люба, наадварот, цікавілася больш тым, што рабілася вакол. Васілевіч.
4. у знач. супраціўнай часціцы (у пачатку рэплікі). Зусім не. — Гэты ваш.. [знаёмы] не вельмі дасціпны чалавек, — сказаў Канстанцін Пятровіч. [Аляксандра Сцяпанаўна:] — Наадварот, ён меў рацыю. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
jam
I [dʒæm]
1.
v.t. (-mm-)
1) сьціска́ць, заціска́ць
2) зашчамля́ць (па́лец дзьвяры́ма)
3) бітко́м набіва́ць, загрува́шчваць, запаўня́ць (прахо́д)
4) глушы́ць, заглуша́ць (радыёперада́чу)
2.
v.i.
зашчамля́цца, заяда́ць
The window jammed and I can’t open it — Акно́ зае́ла, і я не магу́ адчыні́ць яго́
II [dʒæm]
n.
1) зато́р -у m.
2) таўкатня́ f.; таўкані́на f., цясно́та f.
3) informal цяжко́е стано́вішча
4.
n.
джэм -у m., со́чыва, варэ́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mist
[mɪst]
1.
n.
1) імгла́ f., тума́н -у m.
2) імжа́ f
3) смуга́ f., за́сьціл -у m., тума́н перад вачы́ма (ад сьлёз і пад.), затума́ньваньне n.
Things viewed through the mist of fear — Рэ́чы, ба́чаныя праз смугу́ стра́ху
2.
v.i.
1) імжэ́ць
it is misting — імжы́ць
2) затума́ньвацца
3.
v.t.
затума́ньваць, засьціла́ць тума́ном; засму́жваць
Tears misted her eyes — сьлёзы затума́нілі ёй во́чы
misted window — запаце́лае акно́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
krata
krat|a
ж.
1. краты;
okno z ~ą — акно з кратамі;
siedzieć za ~ą перан. сядзець за кратамі (у турме);
2. клетка; краткі;
materiał w ~ę — тканіна ў клетку (у краткі);
szkocka ~a — шатландка (тканіна ў клетку);
3. перагародка, загарадка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wyglądać
незак.
1. выглядаць, выглядваць;
~ć oknem — выглядаць цераз акно;
2. выглядаць;
~ć młodo — молада выглядаць;
~ć na kogo — быць падобным да каго;
wyglądać na to, że … — здаецца, што ...; падобна на тое, што...;
3. na kogo/co чакаць каго/што
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zawiesić
зак.
1. павесіць;
zawiesić na ścianie — павесіць на сцяне;
2. завесіць; захінуць;
zawiesić okno — завесіць (захінуць) акно;
3. перан. прыпыніць; адтэрмінаваць;
zawiesić moc prawną юр. прыпыніць дзеянне закона;
zawiesić karę — вынесці ўмоўнае пакаранне;
zawiesić głos — зрабіць паўзу (пра прамоўцу)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
загляну́ць сов.
1. прям., перен. загляну́ть;
з. у во́чы — загляну́ть в глаза́;
з. у кні́гу — загляну́ть в кни́гу;
со́нца ~ну́ла ў акно́ — со́лнце загляну́ло в окно́;
2. (куда-л.) загляну́ть, заверну́ть;
я да вас ~ну́ за́ўтра — я к вам загляну́ за́втра;
◊ з. напе́рад (у за́ўтрашні дзень) — загляну́ть вперёд (в за́втрашний день);
з. у душу́ — загляну́ть в ду́шу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
close3 [kləʊz] v.
1. зачыня́ць; зачыня́цца; закрыва́ць; закрыва́цца;
close a book заго́ртваць кні́гу;
close a door зачыня́ць дзве́ры;
close one’s eyes заплю́шчваць во́чы;
The window won’t close. Акно не зачыняецца.
2. закрыва́ць, зака́нчваць, спыня́ць (сход, мітынг і да т.п.)
3. змыка́ць;
close the ranks змыка́ць рады́, шэ́рагі
♦
a closed book вялі́кая та́йна
close down [ˌkləʊzˈdaʊn] phr. v. закрыва́ць; закрыва́цца (пра прадпрыемства)
close in [ˌkləʊzˈɪn] phr. v. набліжа́цца; апуска́цца; аху́тваць; скарача́цца;
The days are closing in. Дні скарачаюцца;
The mist closed in upon us. Нас ахутаў туман.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вы́вернуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
1. Перавярнуцца ўнутраным бокам наверх. Вывернуліся кішэні. Вывернуліся рукавы кашулі.
2. Раскалываўшыся, выпасці, упасці. Зямля тут была рыхлая, і бяроза лёгка вывернулася, падняўшы на карэннях цэлы пласт дзёрну. Курто. // (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разм. Вывіхнуцца. Рука вывернулася ў плячы.
3. Спрытным рухам, паваротам абмінуць перашкоду. Вывернуцца з возам між пянькоў. □ Музыкант неяк вывернуўся з-пад рукі і, прыціснуўшыся да сцяны, утаропіўся ў акно. Пташнікаў. // перан. Разм. Выйсці з цяжкага становішча; выкруціцца. Разоў сем.. напамінаў.. [фурман] мне, што без надбаўкі супроць умоўленай платы ніяк мне ад яго не вывернуцца. Гарэцкі.
4. Выліцца, высыпацца з перакуленай пасудзіны. // Выкуліцца з чаго‑н. Вывернуцца з саней на калдобінах.
5. Разм. Разлегчыся свабодна, раскошна. Вывернуцца на ўвесь ложак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нуда́, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. Непрыемны душэўны стан, выкліканы немагчымасцю здзейсніць свае надзеі, жаданні; сум, туга. Нярэдка нападала на Хадкевіча нуда, і тады ўся яго істота рвалася да дачкі. Васілевіч. // Непрыемны душэўны стан, выкліканы бяздзейнасцю або адсутнасцю заняткаў, цікавасці да чаго‑н. [Дзеду] на паравозе толькі жыццё, а так ён гіне, нуда яго заядае. Шынклер. [Наталля:] Якая гэта нуда! Сядзі цэлы дзень ды глядзі ў акно, ці хутка .. [Караневіч] будзе ісці. Крапіва.
2. Разм. Нудны чалавек. [Зіна:] — Даўся вам Сямён. Ён жа такая нуда. Шыцік. — Эх, ты, нуда хадзячая! — скрывіўся Віктар. Маўр.
3. Паныласць, маркота. Ветры лютыя. Нудой імгліцца восень. Космы хмар па лужынах паўзуць. А. Александровіч. Зямля пяе, зямля гудзе: — Канец ну дзе, канец бядзе, Канец людскому гору!.. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)