шавяле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. шавяліць і шавяліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экіпірава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. экіпіраваць і экіпіравацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АСТРА́ЛЬНАЕ ЦЕ́ЛА,
паводле акультных уяўленняў, тонкая энергетычная абалонка чалавечага цела, у якой матэрыялізуюцца пачуцці, жаданні і захапленні чалавека. Гл. таксама Астралогія, Астральныя культы.
т. 2, с. 49
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЕ́ЧНЫ ЖЫД, Агасфер,
персанаж сярэдневяковай зах.-еўрап. легенды, паводле якой Агасфер не дазволіў адпачыць Ісусу Хрысту ў час яго пакутніцкага шляху на Галгофу (паводле інш. версій, біў яго) і загадаў ісці далей. За гэта ён асуджаны на безупыннае жыццё-блуканне, чакаючы другога прышэсця Хрыста, які адзін можа даць спакой магілы. Да легенды пра вечнага жыда звярталіся ў л-ры Х.К.Андэрсен, І.В.Гётэ, Э.Сю, П.Б.Шэлі, В.А.Жукоўскі і інш.
т. 4, с. 134
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АНЁЛЫ
(ад грэч. angelos вястун),
у хрысціянстве, іудаізме, ісламе бесцялесныя звышнатуральныя істоты, створаныя Богам; пасрэднікі паміж Богам і людзьмі праз якіх ён абвяшчае людзям сваю волю. Паводле прынятай у хрысціянстве «нябеснай іерархіі», анёлы падзяляюцца на 9 чыноў, згрупаваных у 3 абліччах: серафімы, херувімы, прастолы; панавання, сілы і ўлады; пачаткі, анёлы і архангелы. Паводле ўяўленняў веруючых, да кожнага чалавека ад нараджэння Бог прыстаўляе асобнага анёла-ахоўніка.
т. 1, с. 367
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІ́ЦЕБСКАЯ ПРАВІ́НЦЫЯ,
адм.-тэр. адзінка ў Рас. імперыі ў 1772—77. Уваходзіла ў Пскоўскую губ. Цэнтр — г. Віцебск. Агульная пл. 851 284 дзесяціны. Паводле ўказа ад 22.7.1776 падзялялася на Веліжскі, Гарадоцкі і Віцебскі пав. Уключала 7 мястэчак, 166 сёл, 2910 вёсак; каля 175 тыс. чал. падатковага насельніцтва. З дзярж. уладанняў былі Віцебская эканомія і 17 старостваў. Узначальвалася ваяводам. Скасавана паводле «Устанаўленняў для кіравання губерняў Расійскай імперыі» (1775).
т. 4, с. 222
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
зліццё, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. зліць (у 2, 3 знач.); дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зліцца (у 1–4 знач.). Зліццё рэк. Зліццё гукаў. Зліццё чалавека з прыродай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выстро́йванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выстройваць — выстраіць 1, выстройвацца 1 — выстраіцца 1.
выстро́йванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выстройваць 2 — выстраіць 2; выстройвацца 2 — выстраіцца 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́пуск 1, ‑у, м.
Дзеянне паводле дзеясл. запускаць 1 — запусціць 1 (у 2, 3 і 5 знач.).
за́пуск 2, ‑у, м.
Дзеянне паводле дзеясл. запускаць 2 — запусціць 2 (у 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абсемяне́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсемяняць — абсемяніць.
2. Дзеянне і стан паводле дзеясл. абсемяняцца — абсемяніцца (у 1 знач.).
3. Збліжэнне мужчынскай і жаночай палавых клетак у працэсе апладнення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)