Verbum

кватэ́рка², -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Даўнейшая мера вадкіх або сыпкіх рэчываў, роўная чацвёртай частцы кварты (у 1 знач.).

|| прым. кватэ́ркавы, -ая, -ае.

кнот, -а, М кно́це, мн. кнаты́, -о́ў, м.

Спецыяльная стужка або шнурок, якія служаць для гарэння ў газавай лямпе, свечцы і пад.

|| прым. кно́тавы, -ая, -ае.

крэп, -у, м.

1. Шаўковая або шарсцяная тканіна з шурпатай паверхняй.

2. Чорная празрыстая тканіна, а таксама жалобная павязка з такой тканіны.

|| прым. крэ́павы, -ая, -ае.

ску́пшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто скупляе што-н. для перапродажу або іншых мэт.

|| ж. ску́пшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. ску́пшчыцкі, -ая, -ае.

слепата́, -ы́, ДМ -паце́, ж.

1. Поўная або частковая адсутнасць зроку.

С. на правае вока.

2. перан. Няўменне заўважаць, правільна разумець, разбірацца ў чым-н.

спартсме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца спортам (прафесійна або сістэматычна).

|| ж. спартсме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. спартсме́нскі, -ая, -ае.

стаматало́гія, -і, ж.

1. Раздзел медыцыны, які вывучае захворванні органаў поласці рота, сківіц і сумежных участкаў.

2. Стаматалагічная паліклініка або стаматалагічнае аддзяленне.

|| прым. стаматалагі́чны, -ая, -ае.

старажы́тны, -ая, -ае.

1. Які ўзнік або існаваў даўно; вельмі даўні.

С. звычай.

Старажытныя грэкі.

Старажытныя паданні.

2. Вельмі стары.

С. бор.

|| наз. старажы́тнасць, -і, ж.

суста́ў, -та́ва, мн. -та́вы, -та́ваў, м.

Рухомае злучэнне касцей або храсткоў у арганізме чалавека, жывёлы.

Каленны с.

Боль у суставах.

|| прым. суста́ўны, -ая, -ае.

С. рэўматызм.

троп¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Слова або зварот, якія ўжыв. ў пераносным, алегарычным значэнні.

Паэтычныя тропы.

|| прым. трапі́чны, -ая, -ае і тро́павы, -ая, -ае.