аблы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблытваць — аблытаць, аблытвацца — аблытацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмаладжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абмаладзіць, абмаладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абміра́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абміраць — абмерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абніма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абнімаць — абняць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абру́бка, ‑і, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. абрубіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абру́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абрубліваць — абрубіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрушэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абрушыць, абрушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрэ́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абрэзваць — абрэзаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абстрыга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абстрыгаць — абстрыгчы, абстрыгацца — абстрыгчыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсушваць — абсушыць; абсушвацца — абсушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)