азада́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. азадачваць ​2 — азадачыць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акірко́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акіркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцэнто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акцэнтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амаладжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. амаладзіць, амаладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апладзі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апладзіраваць; плясканне ў далоні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрабо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. апрабоўваць — апрабаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агалашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. агалашаць — агаласіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агляда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. аглядаць — агледзець (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбудо́ва, ‑ы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. адбудоўваць — адбудаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адбываць — адбыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)