выска́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выскальваць — выскаліць, выскальвацца — выскаліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выскаля́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выскаляць — выскаліць, выскаляцца — выскаліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выскраба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выскрабаць — выскрабці, выскрабацца — выскрабціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выслу́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выслужваць — выслужыць, выслужвацца — выслужыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высто́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выстойваць — выстаяць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і працэс паводле знач. дзеясл. высыхаць — высахнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адпадаць — адпасці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адско́к, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. адскочыць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адта́йванне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. адтайваць — адтаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)