lead1 [li:d] n.
1. the lead першынство́;
be in the lead быць упе́радзе/на пе́ршым ме́сцы
2. (over, of) перава́га;
have a lead of several points over smb.ʼs rival мець перава́гу ў не́калькі ачко́ў над сваі́м сапе́рнікам
3. кіраўні́цтва; пры́клад; ініцыяты́ва;
give a lead to smb. дава́ць пры́клад каму́-н.;
take the lead браць, узя́ць (на сябе) кіраўні́цтва/ ініцыяты́ву;
follow smb.’s lead браць з каго́-н. пры́клад
4. след; ключ;
The police are looking for a lead. Паліцыя спрабуе выйсці на след.
5. гало́ўная ро́ля; гало́ўны выкана́ўца (у п’есе, фільме)
6. BrE павадо́к, шво́рка;
The dog was on the lead. Сабака быў на павадку.
7. BrE са́мае ва́жнае паведамле́нне (у газеце)
8. BrE, electr. про́вад
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
notice1 [ˈnəʊtɪs] n.
1. ува́га;
take notice of smth. звярта́ць ува́гу на што-н., зважа́ць на што-н.; надава́ць значэ́нне чаму́-н.;
bring smth. to smb.’s notice звярну́ць ува́гу каго́-н. на што-н.;
come to smb.’s notice прыця́гваць (да сябе́) ува́гу каго́-н.;
escape notice выпада́ць з-пад ува́гі; прахо́дзіць па-за ўва́гай
2. аб’я́ва, абве́стка;
put up a notice паве́сіць аб’я́ву;
a notice of death каро́ткі некрало́г, жало́бная абве́стка
3. паведамле́нне, папярэ́джанне;
until further notice да насту́пнага паведамле́ння;
give notice папярэ́джваць, папераджа́ць (аб звальненні, ад’ездзе і да т.п.)
4. рэцэ́нзія, во́дгук
♦
at short/at a moment’s notice у апо́шнюю хвілі́ну/апо́шні мо́мант; за́раз жа, неадкла́дна, на пе́ршае патрабава́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
push2 [pʊʃ] v.
1. шту́рхаць; шту́рхацца;
“push” «aд сябе́» (надпіс на дзвярах)
2. праштурхо́ўваць; прашту́рхвацца;
push one’s way пракла́дваць даро́гу
3. націска́ць
4. прымуша́ць, насто́йваць;
push smb. into smth./into doing smth. прымуша́ць каго́-н. рабі́ць што-н.;
They are pushing him for payment. Яны на стойваюць, каб ён заплаціў.
♦
be pushing 50 infml ху́тка спо́ўніцца 50 гадо́ў
push about [ˌpʊʃəˈbaʊt] phr. v. трэці́раваць, запало́хваць (каго-н.)
push around [ˌpʊʃəˈraʊnd] phr. v. =
push aboutpush forward [ˌpʊʃˈfɔ:wəd] phr. v. ру́хацца/імкну́цца напе́рад
push in [ˌpʊʃˈɪn] phr. v. BrE прала́зіць; праціска́цца
push off [ˌpʊʃˈɒf] phr. v. адпі́хваць, адштурхо́ўваць; адштурхо́ўвацца;
push off! BrE, infml выбіра́йся, змыва́йся!
push on [ˌpʊʃˈɒn] phr. v. ру́хацца напе́рад
push out [ˌpʊʃˈaʊt] phr. v.
1. звальня́ць; выганя́ць
2. вырабля́ць (у вялікай колькасці)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
bite2 [baɪt] v. (bit, bitten)
1. (into/through) куса́ць; куса́цца
2. клява́ць, браць прына́ду
3. пячы́ (пра перац, гарчыцу і да т.п.); шчыпа́ць (пра мароз)
♦
bite the bullet infml бра́цца за што-н. неахво́тна;
bite the dust infml
1) быць перамо́жаным; быць прыні́жаным
2) быць забі́тым;
bite the hand that feeds one ≅ сячы́ сук, на які́м сядзі́ш;
bite one’s lips куса́ць гу́бы, нервава́цца;
bite one’s tongue прыкусі́ць язы́к
bite back [ˌbaɪtˈbæk] phr. v.
1. (at) агрыза́цца
2. стры́мліваць сябе́
bite off [ˌbaɪtˈɒf] phr. v. адкусі́ць
♦
bite smb.’s head off infml сарва́ць злосць на кім-н.;
bite off more than one can chew пераацані́ць свае́ сі́лы; узя́цца за спра́ву, што не пад сі́лу
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
alone [əˈləʊn]adj.
1. адзі́н, адна́;
She lives alone. Яна жыве адна.
2. сам, сама́;
The assassin said he had acted alone. Забойца сказаў, што ён дзейнічаў адзін (самастойна).
3. адзіно́кі, само́тны;
Jane felt all alone in the world. Джэйн адчула сябе вельмі адзінокай.
4. : The gloves alone cost ₤50. Толькі пальчаткі каштавалі ₤50.
♦
go it alone дзе́йнічаць самасто́йна (без дапамогі іншых);
leave/let smb. alone пакі́нуць у спако́і; не чапа́ць;
Leave him alone! Не чапай яго!;
let alone не ка́жучы (ужо́) пра;
There isn’t enough room for us, let alone any guests. Нам самім мала месца, не кажучы ўжо пра гасцей;
stand alone
1) быць самасто́йным/самадастатко́вым
2) быць/стая́ць асо́бна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
bedécken
1.
vt
1) накрыва́ць, прыкрыва́ць; засціла́ць
das Gesícht mit den Händen ~ — прыкры́ць твар рука́мі
der Hímmel ist bedéckt — не́ба пахму́рнае
2) вайск. прыкрыва́ць; канваі́раваць
3) vi пакрыва́ць
wéiche Téppiche ~ den Bóden — мя́ккія дываны́ пакрыва́юць падло́гу
2.
(sich) накрыва́цца, засціла́цца; пакрыва́цца
der Hímmel hat sich bedéckt — не́ба пакры́лася хма́рамі
sich mit Ruhm ~ — пакры́ць сябе́ сла́вай
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
захіну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
1. Засланіцца, прыкрыцца чым‑н. [Сотнікаў] захінуўся рукавом, але ад таго кашаль стаў і яшчэ больш нястрымным. Быкаў. / у перан. ужыв. Пакрывалам бялёсых туманаў захінуўся шырокі прастор. Машара. // Пасунуўшыся, закрыцца. Нават пасля таго, як захінулася заслона, гледачы ніяк не маглі суняцца ад смеху. Ус.
2. Ахінуць сябе чым‑н., закруціцца ў што‑н. Міхаліна захінулася кажушком і пайшла. Грамовіч. [Гвардыян] мацней захінуўся ў футра і няпэўнаю ступою пасунуўся да дзвярэй. Зарэцкі. // Разм. Захінуць на сабе краі вопраткі. — Халат расшпіліўся, захініся.
3. Схавацца дзе‑н., за што‑н. Захінуцца за вугал. □ Я захінуўся за куст, насцярожыўся — у цемры расла, набліжалася да лазняку чыясьці постаць. Сачанка. А як жа.. [Танечку] не знайсці, калі яна стаіць побач з табой, рукой дастанеш! Нават не здагадаецца захінуцца куды-небудзь пад ложак ці пад канапу. Рылько. Куды ў пануры гэткі дзень ісці? Дзе захінешся, куды дзенешся? Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жыві́цца, жыўлю́ся, жы́вішся, жы́віцца; незак.
1. Карміцца, харчавацца. [Родны:] Што ж, тыгр — звер, як звер. Яму так прыродай вызначана — жывіцца мясам. Крапіва. Наступалі голад і смага. Байцы жывіліся жменяй макухі, дзесяткам гарошын. «Звязда». // Здабываць сродкі для існавання. Людзі з трох вёсак займаліся вырабам гонты і гэтым жывіліся. Чорны. Што зарабіць Эльза, шыючы сукенкі пападзянкам, тым толькі і жывілася з бацькамі. Гарэцкі.
2. Забяспечвацца тым, што неабходна для нармальнага існавання, развіцця, дзейнасці. Ірвецца [расток] да святла, расце бясконца І п’е зямлі сыры духмяны сок, І жывіцца магутнай сілай сонца... З. Астапенка. Маторы ў майстэрнях жывяцца электрычнай энергіяй. Шахавец. // перан. Падтрымліваць, узмацняцца чым‑н. (пра разумовую і творчую дзейнасць, псіхічны стан і пад.). [Беларуская] сатыра ўрастала ў народную глебу, жывілася яе сокамі. Казека. У многіх аўтараў паэзія жывіцца ўспамінамі. «ЛіМ».
3. Разм. Атрымліваць для сябе выгаду, карысць; нажывацца, абагачацца. — Не было ў нашым родзе людзей, якія б з чужога мазаля жывіліся. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́клік, ‑у, м.
1. Кліч, прызыўны гук. [Коля і Дзіма] стаялі так сцішыўшыся, чакаючы, ці не паўторыцца яшчэ раз гэты жывы дзіўны гук, у якім нават тугое на слых вуха магло ўлавіць нейкі трывожны заклік. Якімовіч. А гэта што — ледзь чутны крок? Ці проста шоргнула ігліца? Ці, заклік чуючы, знарок заварушылася глушыца? А. Вольскі.
2. Запрашэнне, просьба прыйсці, з’явіцца куды‑н. Пачулі працавітыя людзі заклік свайго збаўцы, і пакінулі яны хто молат, хто кельню, хто плуг, хто серп і валам павалілі да свайго волата. Пальчэўскі.
3. Прапанова або патрабаванне дзейнічаць, паводзіць сябе пэўным чынам. Пры .. [Нявідным] было некалькі брашур.., адозвы да працоўнай беднаты з заклікам адкрыта ўступаць у бой з класавым ворагам. Колас. [Ніна] выступае з заклікам, каб кожны інжынер меў асабісты план удзелу ў асваенні новай прадукцыі. Шыцік. // Вусны або пісьмовы зварот, які ў кароткай форме выражае кіруючую ідэю, палітычнае патрабаванне; лозунг. Першамайскія заклікі Цэнтральнага Камітэта Камуністычнай партыі Савецкага Саюза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закруці́ць 1, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., каго-што.
1. Скруціць; завіць. Закруціць дрот. Закруціць вусы. □ Пані Авяліна пачала папраўляць валасы, каб закруціць на скронях і ля вушэй завітушкі. Бажко. // Загнуць, заламаць. Хтосьці схапіў Юрку за рукі і закруціў іх назад. Курто. // Замацаваць, завязаць (дротам і пад.). Коля стаяў і чакаў, покуль Крамарэвіч закруціў дротам сенцы. Чорны.
2. Абматаць вакол чаго‑н. Закруціць на шыю шалік. Закруціць хустку на галаву.
3. Загарнуць у што‑н., абматаць чым‑н. [Шура] закруціла ў коўдру дзіця, узяла на рукі, выйшла на вуліцу. Арабей.
4. Круцячы, зашрубаваць. Закруціць гайкі. // Павярнуўшы, перакрыць. Закруціць кран.
5. Разм. Моцна захапіўшы, стаміць. — Закруціла мяне любоў з гэтай Лёлькай, месца сабе не знайду. Быкаў.
•••
Закруціць гайку (гайкі) — тое, што і падкруціць гайку (гайкі) (гл. падкруціць).
Закруціць галаву каму — а) выклікаць пачуццё кахання да сябе; б) стаміўшы чым‑н., збіць з толку.
закруці́ць 2, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак.
Разм. Пачаць круціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)