паліса́д, ‑у, М ‑дзе, м.
Тое, што і палісаднік. [Умка:] — Я любіла кветкі, і Толя часта прыносіў мне ружы, іх мама яго вырошчвала ў сваім маленькім палісадзе. Карамазаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цеплава́ты, ‑ая, ‑ае.
Крыху, ледзь цёплы; летні. З вечара — не часта здараецца такое ў студзені — з поўдня пацягнула цеплаватай сырасцю. Мыслівец. [Міхаліна] ўзяла з пліты цеплаватай вады. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шансане́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
1. У дарэвалюцыйным і замежным тэатры — эстрадная песенька жартаўлівага, часта фрывольнага зместу.
2. Спявачка, якая выконвае такія песні.
[Фр. chansonnete.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штурхатня́, ‑і, ж.
Разм. Тое, што і штурханіна. Шум і штурхатня ў невялікім пакоіку.. надакучылі Міхасю і Сяргею і прымушалі іх часта выходзіць на двор пакурыць. Сіўцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
congested [kənˈdʒestɪd] adj.
1. перапо́ўнены, перагру́жаны;
The streets are often congested with traffic. Вуліцы часта перагружаны транспартам.
2. перанасе́лены
3. med. закупо́раны; закла́дзены;
a congested nose закла́дзены нос
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
эклекты́зм
(фр. éclectisme, ад гр. eklektikos = які выбірае)
механічнае аб’яднанне розных, часта нават супрацьлеглых прынцыпаў, поглядаў, мастацкіх элементаў і г. д.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Слаці́ць ‘жыць, перабіваючыся’ (Касп.). Няясна. Сюды ж, відавочна, і слоті́ты ‘надакучаць, часта турбаваць’ (драг., З нар. сл.). Магчыма, ад *слата, слота (гл.). Першапачаткова ‘надакучаць, як слата’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
алеўры́я
(н.-лац. aleuria)
сумчаты грыб сям. пецыцавых, які расце на глебе сярод травы ў лясах, часта на месцы былых вогнішчаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
стыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Мець сумежныя бакі, размяшчацца вельмі блізка, упрытык.
Ветравыя дошкі стыкаюцца над франтонамі.
2. Знаходзіцца дзе-н. які-н. час, прыпыняцца.
Дома прыходзіцца рэдка с.
3. перан. Быць звязаным з чым-н.; мець адносіны да чаго-н.
Нашы інтарэсы стыкаюцца даволі часта.
|| аднакр. стыкну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
shuttle
[ˈʃʌtəl]
n.
1) чаўно́к -ака́ m. (у кро́снах)
2) цягні́к, аўто́бус, самалёт, які́ ча́ста курсу́е
shuttle bus — пры́гарадны аўтабу́с, маршру́тнае таксі́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)