ілюстра́цыя

(лац. illustratio = выява, жывое апісанне)

1) малюнак у кнізе, часопісе, які суправаджае тэкст, тлумачыць змест;

2) перан. прыклад, які наглядна паказвае, пацвярджае што-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

вы́чытаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Даведацца пра што‑н. з прачытанага. Вычытаць навіну. □ Дзесьці я вычытаў, што людзей заўсёды аб’ядноўвае тое аднолькавае, што ў іх на душы. Карпюк. [Міхалючок:] — Тут пра што хочаце вычытаеце. Чорны. // Прачытаць уголас для агульнага ведама; зачытаць. Дырэктар школы абвясціў вечар адкрытым, вычытаў па спісе, каму ў прэзідыум. Сабаленка.

2. Чытаючы, зверыць, выправіць тэкст. Вычытаць рукапіс, гранкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піса́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пісаць.

2. Разм. пагард. Тое, што напісана, тэкст. З «Жалейкі» чуўся подых рэвалюцыі, з яе чалавек навучыўся разумець: ён мае права на працу і на зямлю... Як жа было не спалохацца Ельскаму, калі ў яго пісаннях прапаведвалася зусім іншае. Лужанін.

3. Разм. Тое, што і свяшчэннае пісанне.

•••

Свяшчэннае пісанне — кнігі Старога і Новага завету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсябя́ціна ж разм

1. (самавольны ўчынак) Éigenmächtigkeit f -;

2. разм (уласныя словы, што ўстаўлены ў чужы тэкст) éigene Zútat

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ме́са

(фр. messe, ад лац. missa)

1) галоўнае каталіцкае богаслужэнне (гл. літургія);

2) многагалосы харавы музычны твор на тэкст каталіцкага набажэнства, звычайна з суправаджэннем аргана або аркестра.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

цік​II м тэкст (тканіна) Zwíllich m -(e)s, -e, Drell m -(e)s, -e, Dríllich m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

машынапі́сны in Maschínenschrift, Maschíne geschríeben (пра тэкст);

машынапі́снае бюро́ Schréibbüro n -s, -s;

машынапі́сная ко́пія Dúrchschlag m -(e)s, -schläge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адбі́так, -тка і -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. -тка. Адлюстраванне чаго-н. на гладкай бліскучай паверхні ў выніку пераламлення светлавога праменя.

Адбіткі дрэў чарнеюць з вады.

2. -тка. След, які застаўся на чым-н. ад іншага прадмета.

Адбіткі пальцаў на шкле.

Адбіткі птушыных лапак на вільготным пяску.

3. -тка. Тэкст, малюнкі і пад., адціснутыя паліграфічным спосабам.

А. тэксту на паперы.

4. -тку. Перадача ў вобразах і паняццях чаго-н.

А. жыцця ў рамане.

5. -тку. Адзнака, след, знак якіх-н. пачуццяў, уздзеянняў, уплываў.

А. журбы на тварах людзей.

Час кладзе на ўсё свой а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

drukowany

1. друкаваны;

pisać ~mi literami — пісаць друкаванымі літарамі;

obwód drukowany — эл. [мантажная] плата;

2. тэкст. набіваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

translation [trænzˈleɪʃn] n.

1. перакла́д; перакладны́ тэкст;

a rough/literal/exact/synchro nous translation гру́бы/літара́льны/дакла́дны/сінхро́нны перакла́д;

make/do a transla tion рабі́ць перакла́д;

in translation у перакла́дзе

2. працэ́с перакла́ду; пераклада́нне

3. ператварэ́нне;

the translation of theory into practice ператварэ́нне тэо́рыі ў пра́ктыку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)