самаадука́цыя, ‑і, ж.

Набыццё ведаў самастойнай работай па-за навучальнымі ўстановамі, без дапамогі выкладчыкаў. Ідучы дамоў, Змітрок аб усім перадумаў і прыйшоў да вываду: працаваць над сабой, пакуль хопіць сілы, займацца самаадукацыяй. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухаве́й, ‑ю, м.

Сухі гарачы вецер, які нясе з сабой працяглую засуху. І ён [калгаснік] з сухавеем змагаецца, І садзіць лясы і сады. Астрэйка. Хай сабе спёкі, Дажджы, сухавеі — Жыта ўзыходзіць, Расце, палавее. Дзяргай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

влечь несов.

1. (тащить) уст. валачы́, цягну́ць;

2. (притягивать) цягну́ць, прыця́гваць; (привлекать) ва́біць, прыва́бліваць;

◊

влечь за собо́й (что) цягну́ць за сабо́й (што), мець вы́нікам (што).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыядо́хі

(гр. diadochos = пераемнік)

палкаводцы Аляксандра Македонскага, якія пасля яго смерці падзялілі паміж сабой створаную ім імперыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ме́са​2

(ісп. mesa = стол)

невялікія сталовыя ўзвышшы з абрывістымі схіламі, якія ўяўляюць сабой рэшткі вялікіх плато.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рарытэ́т

(ням. Rarität, ад лац. raritas, -atis = рэдкасць)

рэдкасць, вельмі рэдкая рэч, якая ўяўляе сабой музейную каштоўнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вы́трыманы

1. (які валодае сабой) behérrscht, sélbstbeherrscht; diszipliníert (дысцыплінаваны);

2. (паслядоўны) konsequént;

3. (пра рэчывы, прадукты):

вы́трыманае віно́ ábgelagerter Wein;

вы́трыманая драўні́на tróckenes Lágerholz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыве́зці ánfahren* vt; mítbringen* vt (з сабой); líefern vt (даставіць);

прыве́зці каго-н. дамо́ў j-n nach Háuse fáhren* [bríngen*];

прыве́зці дроў Holz ánfahren*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыхапі́ць разм.

1. (узяць з сабой) mítnehmen* vt; dazúnehmen* vt;

2. (прывязаць) zusámmenbinden* vt, zusámmenfassen vt; leicht beféstigen;

3. (марозам) Frost ábbekommen*; Fróstschäden áufweisen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

распасціра́цца

1. sich áusstrecken; sich áusgestreckt hínlegen;

2. (заняць сабой шырокую прастору) sich áusbreiten; sich áusdehnen;

3. (пра ўплыў і г. д.) sich erstrécken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)