інструктыу́ны

(фр. instructif, ад лац. instruere = настаўляць)

які змяшчае ў сабе кіруючыя ўказанні, інструкцыі (напр. і-ая размова).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кар’еры́ст

(ад кар’ерызм)

чалавек, які думае пра асабісты поспех, жадае стварыць сабе кар’еру, не зважаючы на інтарэсы іншых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыёкамба́йн

(ад радыё- + камбайн)

устаноўка, якая спалучае ў сабе радыёпрыёмнік, тэлевізар, магнітафон з прайгравальнікам, змантаваныя ў адной скрынцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

niespecjalnie

разм. не асабліва; няважна; так сабе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niespecjalny

разм. не асаблівы; няважны; так сабе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wybudować się

зак. пабудаваць сабе дом; пабудавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ferriferous

[fəˈrɪfərəs]

adj.

жале́зісты; які́ ма́е ў сабе́ жале́за, бага́ты на жале́за

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пе́нка¹, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Плеўка, якая ўтвараецца на некаторых вадкасцях пры іх астыванні.

Здымаць пенкі (таксама перан.: браць сабе лепшае).

|| памянш. пе́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дваі́сты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з дзвюх аднародных частак.

Д. след.

2. Такі, які змяшчае ў сабе дзве розныя якасці, часта супярэчлівыя.

Дваістая натура.

Дваістае пачуццё.

Дваістая палітыка крахам канчаецца.

|| наз. дваі́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ёмісты, -ая, -ае.

1. Здольны змясціць у сабе вялікую колькасць чаго-н.

Ёмістая пасудзіна.

2. перан. З багатым унутраным зместам, сэнсам.

Ё. характар героя.

|| наз. ёмістасць, -і, ж.

Ё. рэзервуара.

Ё. фразы.

Ё. вобразных сродкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)