ха́бар
(цюрк. chabar, ад ар. habar = паведамленне)
грошы або рэчы, што даюцца службовай асобе як подкуп з мэтай атрымання якой-н. выгады.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
жале́ззе, ‑я, н., зб.
Разм. Непатрэбныя жалезныя рэчы, жалезны лом. Тараска нічога не кідаў абы-дзе. Розныя там цвічкі, трубкі, .. шайбачкі былі складзены ў скрынку для жалеззя. Юрэвіч. Усюды валяліся колы, абады, утулкі, нейкае жалеззе. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сяке́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Памянш. да сякера; невялікая сякера. Сабраўся дзед Баўтрук, забраў сякія-такія рэчы, сякерку сваю цяслярскую вострую ўзяў і, не аказаўшыся нявестцы, выйшаў з хутара на дарогу. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таўку́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Разм. Бойкае месца, дзе прадаюць рэчы з рук. Недалёка ад таўкучкі стаялі сялянскія падводы з саломай і дрывамі, кадушкамі і венікамі, гліняным посудам і кідкамі сена. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фарфо́р, ‑у, м.
1. Штучна прыгатаваная мінеральная маса з высакаякаснай гліны белага колеру, з якой вырабляюць посуд, дэкаратыўныя рэчы, ізалятары і пад. Фарфор не з’яўляецца правадніком электрычнасці.
2. зб. Вырабы з такой масы. Выстаўка старадаўняга фарфору.
[Ад перс. фегфур.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мільга́ (м.) ’дробны, крохкі лёд, які ідзе па рэках ледаставам’, ’шарош’ (Крыў., Дзіс.). Да мальга́ ’дробныя рэчы, дробязь’ (гл.). Мена а > і адбылася праз рэдуцыраваны гук ъ, характэрны гэтым гаворкам. Не выключана магчымасць супастаўлення лексемы мільга́ з мільга́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
orange1 [ˈɒrɪndʒ] n.
1. апельсі́н;
orange juice апельсі́навы сок;
orange peel апельсі́навая лупі́на
2. ара́нжавы ко́лер
♦
apples and oranges абсалю́тна ро́зныя/непараўна́льныя (людзі, рэчы, даныя, з’явы)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
et al. [ˌetˈæl] (скар. ад лацін. et alii/alia) і і́ншыя (людзі або рэчы);
The book is by Leech, Quirk et al. Кнігу напісалі Ліч, Квёрк і інш.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wynalazca
м.
1. вынаходнік, вынаходца;
2. перан. старызнік (той, хто прадае рэчы, знойдзеныя на сметніках)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Варахо́бкі ’старыя малавартасныя рэчы’ (КЭС): «збірай свае варахопкі ды ідзі вон з хаты». Да *ворох ’куча, груда’ і суфіксаў ‑oba‑ і ‑ък. Аб суфіксацыі ‑oba‑ гл. SP, 1, 61–62. Пра *ворох Фасмер, 1, 355; Шанскі, 1, В, 168–169. -
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)