wynalazca
м.
1. вынаходнік, вынаходца;
2. перан. старызнік (той, хто прадае рэчы, знойдзеныя на сметніках)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)