determinować

незак. прадвызначаць; вызначаць наперад;

zasady ~ują postępowanie — прынцыпы прадвызначаюць паводзіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

штука́рства н. разм. (паводзіны штукара) Áusfall m -(e)s, -fälle, Áusschreitung f -, -en; tóller Streich, Únfug m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кантра́кт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Пісьмовая дамова, пагадненне з узаемнымі абавязкамі двух бакоў.

Падпісаць к.

К. паміж работнікам і работадаўцам.

Заключыць к.

○

Шлюбны кантракт — пісьмовы дагавор, пагадненне, якое рэгламентуе паводзіны і матэрыяльныя адносіны паміж мужам і жонкай.

|| прым. кантра́ктны, -ая, -ае і кантра́ктавы, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

crass [kræs] adj.

1. дурны́, неразу́мны, безразва́жны;

crass behaviour неразу́мныя паво́дзіны

2. по́ўны, абсалю́тны (пра дурасць, некультурнасць і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unseemly [ʌnˈsi:mli] adj. fml непрысто́йны (пра паводзіны); непатрэ́бны;

unseemly suggestions недарэ́чныя прапано́вы;

His behaviour was unseemly. Ён паводзіў сябе непрыстойна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

untoward [ˌʌntəˈwɔ:d] adj.

1. нешчаслі́вы, няўда́чны;

untoward conditions неспрыя́льныя ўмо́вы

2. недарэ́чны, неадпаве́дны;

untoward social behaviour няпра́вільныя паво́дзіны на лю́дзях

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

По́за ’пастава, становішча цела’; няшчырыя паводзіны’ (ТСБМ). З руск. поза, якое з франц. pose ’становішча цела; поза’ ад poser ’размяшчацца, стаяць; пазіраваць’, што з нар.-лац. pausare ад лац. pausa ’спыненне, затрымка’ (Чарных, 2, 49–50); паводле Фасмера (3, 303), рус. лексема з ням. Pose < фр. pose. Гл. яшчэ паўза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

круце́льства, ‑а, н.

Разм. Паводзіны, спосаб дзеяння круцяля; махлярства, ашуканства. Праўда, нядоўга трэба было высвятляць, хто займаецца такім круцельствам, бо кожны добра помніў, калі і ў каго ён малоў. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарамата́, ‑ы, ДМ ‑маце, ж.

Разм.

1. Сорам, ганьба. [Ахрэм:] — Вунь бачыш?.. Новы старшыня ў сані ўпрогся, сарамата якая! Краўчанка.

2. Пачуццё маральнай адказнасці за свае паводзіны, учынкі. Страціць сарамату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

actions

учы́нкі pl.; трыма́ньне n., паво́дзіны pl.

Actions speak louder than words — Учы́нкі мацне́йшыя за сло́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)