verschwéigen

* vt маўча́ць, замо́ўчваць

ich hábe nichts zu ~ — мне няма́ чаго́ таі́ць [уто́йваць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ántworten

vi адка́зваць

daráuf lässt sich nichts ~ — на гэ́та няма́ чаго́ адказа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zresztą

зрэшты;

zresztą nie mam czasu — зрэшты, у мяне няма часу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

не́чага¹, не́чаму, не́чага, не́чым, не́ аб чым.

1. займ. адмоўны, з інф. Няма нічога, каб...

Чытаць нечага, трэба ісці ў бібліятэку.

Хлеба нечым нарэзаць.

2. займ. неазнач. ў Р(ад займенніка «нешта»). Чагосьці.

Для нечага ж трэба яму ехаць у горад?

3. часц. Лепш бы; дарэчы (разм.).

Заадно нечага і родных наведаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

unnumbered [ˌʌnˈnʌmbəd] adj.

1. непранумарава́ны;

The chairs here are unnumbered. Тут на крэслах няма нумароў.

2. dated незлічо́ны;

unnumbered stars бе́зліч зо́рак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reproach​2 [rɪˈprəʊtʃ] v. (for) папрака́ць, дакара́ць, папіка́ць, упіка́ць;

You’ve got nothing to reproach yourself for. Вам няма ў чым папракнуць сябе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

intention [ɪnˈtenʃn] n. (of) наме́р; план; мэ́та; заду́ма;

He has no intention of going abroad. У яго няма намеру ехаць за мяжу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

account​2 [əˈkaʊnt] v. лічы́ць, разгляда́ць;

account for тлума́чыць, растлума́чваць;

His illness accounts for his absence. Яго няма, таму што ён хворы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

знос ​1, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зносіць — знесці (у 1–5 знач.).

знос ​2, ‑у, м.

Псаванне ў працэсе дзейнасці, выкарыстання і пад. Знос аўтапакрышак. □ — Нельга дапускаць, каб абсталяванне працавала на знос. Шыцік.

•••

Зносу няма чаму гл. няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блінцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.

Абл. Невялікая дзежка, у якой рашчыняюць блінцы. Падвесіць [Таццяна] да бэлькі лямпу, паставіць дзежачку-блінцоўку (цяпер блінцоўка гуляе — няма сям’і, няма каму і блінцы пячы на снеданне) — і чым не канцылярыя?.. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)