Verbum

вярту́шка, ‑і, ДМ ‑ншы; Р мн. ‑шак; ж.

Назва розных прадметаў, інструментаў, якія свабодна круцяцца.

дана́йцы, ‑аў; адз. данаец, ‑найца, м.

Назва аднаго са старажытных грэчаскіх плямён.

•••

Дар данайцаў гл. дар.

джы́ны, ‑аў; адз. джын, ‑а, м.

Назва добрых і злых духаў у арабскай і персідскай міфалогіі.

самало́ў, ‑лова, м.

Назва розных пастак і снасцей для лоўлі рыбы, птушак, звяроў. Кручок для самалова.

сі́гма, ‑ы, ж.

Назва літары грэчаскага алфавіта Σ, якая абазначае гук «с»; у матэматыцы — абазначае суму.

[Грэч. sigma.]

стараду́бка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

Народная назва некаторых відаў пакрытанасенных раслін сямейства казяльцовых і гарычкавых.

сухацве́т, ‑у, М ‑цвеце, м.

Назва рада травяністых раслін з сухімі кветкамі, якія не вянуць; бяссмертнік.

тапо́нім, ‑а, м.

Назва якога‑н. геаграфічнага аб’екта пэўнай мясцовасці (населенага пункта, ракі, возера і пад.).

трыянгуля́тар, ‑а, м.

1. Спецыяліст па трыянгуляцыі.

2. Назва розных прыбораў, якія выкарыстоўваюцца ў геадэзічных работах.

фіні́фць, ‑і, ж.

Старажытнаруская назва эмалі для пакрыцця металічных вырабаў і для нанясення ўзору на фарфор.