аба́т, ‑а, М абаце, м.

1. Ігумен каталіцкага мужчынскага манастыра.

2. У Францыі — назва каталіцкага свяшчэнніка.

[Лац. abbas, abbatis з сір.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)