стараду́бка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

Народная назва некаторых відаў пакрытанасенных раслін сямейства казяльцовых і гарычкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)