азо́тны Stíckstoff-;

азо́тная кіслата́ хім Salpétersäure f -;

азо́тнае ўгнае́нне с.-г. Stíckstoffdünger m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Капро́н ’штучнае валакно з сінтэтычнай смалы капралактаму’ (ТСБМ), у склад якога ўваходзіць капронавая кіслата, якая была так названа паводле лац. назвы ’казы’ — capra (невялікая колькасць кіслаты маецца ў казіным малацэ) (Шанскі, 2 (К), 58; ЕСУМ, 2, 376).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Паўчы́хуравацца ’прагаладацца’ (Ян.). Няясна. Магчыма, да чухацца ’свярбець’, укр. чіхрати ’церціся’, ’драпаць’, чухраться ’драцца, драпацца’, якія Слаўскі (1, 124) выводзіць з czesać ’часаць’. Слова магло першапачаткова абазначаць ’стан, калі нешта дзярэ, паліць, як кіслата ў пустым страўніку’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хло́рный хим. хло́рны;

хло́рная кислота́ хло́рная кіслата́;

хло́рная и́звесть хло́рная ва́пна, разг. хлёрка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Säure

f -, -n

1) хім. кіслата́

2) кіслі́на; кі́слы смак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mlekowy

біял., мед. малочны;

kwas mlekowy — малочная кіслата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аспіры́н

(фр. aspirine)

тое, што і ацэтылсаліцылавая кіслата (гл. ацэтылсаліцылавы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

глютамі́навы

(ад глютамін);

г-ая кіслата — тое, што і глютамін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

монагідра́т

(ад мона- + гідрат)

бязводная серная кіслата, бясколернае алеістае рэчыва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

РНК, гл. Рыбануклеінавая кіслата

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)