павыпіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і без дап.

Разм. Выцерці ўсё, многае або ўсіх, многіх. Бэлькі павыпірала. Павыпіраць дзяцей з хаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрана́ж, ‑у, м.

1. Кніжн. уст. Апякунства з боку каго‑н.

2. Арганізаванае медыцынскае абслугоўванне хворых і дзяцей ранняга ўзросту ў дамашніх умовах.

[Фр. patronage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю́трань, ‑і, ж.

Ранішняя царкоўная служба. Плакала маці ў ютрані стоячы: — А не тым я саграшыла, Што сваіх дзяцей я спарадзіла. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Піцю́каць ’шчабятаць, балбатаць (пра маленькіх дзяцей)’ (Нар. лекс.). Гукапераймальнае ўтварэнне з суф. ‑ка‑ (як баяа‑ ка‑ць, гого‑ка‑ць, куга‑ка‑ць, хіхі‑ка‑ць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падгадава́ць

1. (пра расліны) heránziehen* vt, áufziehen* vt, gróßziehen* vt;

2. (пра дзяцей) áufziehen* vt, gróßziehen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пясо́чніца ж

1. (для дзяцей) Sándkasten m -s, -;

2. тэх Sándkasten m -s, -; Sándstreuer m -s, - (лакаматыва)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разбэ́сціць

1. verführen vt, (síttlich) verdérben* vt; demoralisíeren vt;

2. (распусціць дзяцей) verwöhnen vt; vérhätscheln vt (распесціць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шчабята́нне н Zwítschern n -s, Gezwítscher n -s; перан Schwátzen n -s, Pláppern n -s (пра дзяцей)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акупе́дыя

(ад гр. akuo = чую + -педыя)

раздзел педагогікі, які даследуе праблемы выхавання і навучання дзяцей з недахопамі слыху.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Жэ́мяць ’драбяза (пра дзяцей)’ (Шат.). Утворана ад кораня жем‑, жьм‑ ’ціснуць’ (гл. жмаць). Семантыка: ’драбяза (пра дзяцей)’ < ’драбяза (наогул)’ < ’дробныя адходы ад выціскання’. Параўн. жамяра 2, жамярва. Суфікс *‑jadь, *‑ědь меў значэнне зборнасці (параўн. чэлядзь). Слаўскі, Sł. prasłow., 1, 64. З гэтым жа суфіксам утворана карэліц. жэ́мяраць ’драбяза’ (З нар. сл., 89) ад асновы жамяра 2 (гл.). Недастаткова абгрунтавана думка Вяржбоўскага (дыс., 323), падтрыманая Лаўчутэ (Сл. балт., 54) пра літ. паходжанне (< літ. žemùtis ’дробненькі’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)