ви́димость ж.

1. ба́чнасць, -ці ж.;

хоро́шая ви́димость до́брая ба́чнасць;

2. (кажущийся внешний вид) вы́гляд, -ду м.;

то́лько одна́ ви́димость то́лькі адзі́н вы́гляд, то́лькі так здае́цца;

◊

по всей ви́димости як віда́ць;

для ви́димости для вы́гляду;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

deface

[dɪˈfeɪs]

v.t.

1) псава́ць вы́гляд, бры́дзіць

2) рабі́ць неразбо́рлівым, нечытэ́льным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

санаві́ты

1. санови́тый, сано́вный;

с. чыно́ўнік — санови́тый (сано́вный) чино́вник;

2. перен. санови́тый, почте́нный;

с. вы́гляд — санови́тая (почте́нная) нару́жность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Profíl

= Professionelle

n -s, -e про́філь, вы́гляд збо́ку; папярэ́чны разрэ́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Áufmachung

f -, -en

1) афармле́нне, во́нкавы вы́гляд

2) камерц. упако́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

грым, ‑у, м.

1. Спецыяльныя фарбы, наклейкі, накладкі, з дапамогай якіх надаюць твару акцёра патрэбны выгляд. Налажыць грым. Зняць грым.

2. Патрэбны для ігры на сцэне выгляд акцёра, прыдадзены яму з дапамогай фарбаў, наклеек, накладак. Асабліва многа было фатаграфій гэтай жанчыны — у грыме, у розных уборах і паставах. Карпаў.

[Ад іт. grimo — маршчыністы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

visually [ˈvɪʒuəli] adv.

1. : visually impaired/handicapped (ама́ль) сляпы́

2. зво́нку, на вы́гляд, візуа́льна;

demonstrate smth. visually дэманстрава́ць што-н. візуа́льна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sleazy [ˈsli:zi] adj. infml

1. неаха́йны;

a sleazy appearance непрыва́бны вы́гляд

2. непрысто́йны; по́длы, ні́зкі;

sleazy political methods непрысто́йныя паліты́чныя махіна́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жа́біцца, ‑біцца; незак.

Разм. Моршчыцца, набываць бугрысты выгляд. Скура на ботах пачала жабіцца. // Моршчыцца, трэскацца пры згінанні (пра драўніну).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́рула, ‑ы, ж.

Спец. Стадыя развіцця зародка мнагаклетачных арганізмаў, на якой зародак мае выгляд згуртавання клетак накшталт ягады ажыны.

[Ад лац. morum — тутавая ягада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)