шквал, -у, м.

1. Раптоўны моцны парыў ветру, які суправаджаецца звычайна навальнічным ліўнем.

Наляцеў ш.

Ш. смеху (перан.).

2. перан. Моцная масіраваная стральба.

Ш. агню.

|| прым. шква́льны, -ая, -ае і шква́лісты, -ая, -ае.

Шквальны (шквалісты) вецер.

Шквальны агонь кулямётаў.

Шквальныя апладысменты (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паваля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Нахіліўшы, абярнуць усё, многае. Вецер паваляў усе стагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́ра, ‑ы, ж.

Халодны моцны, парывісты вецер, які дзьме з гор на марскім узбярэжжы.

[Ад грэч. boreas — паўночны вецер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветраве́й, ‑ю, м.

Паэт. Вецер. На ветравеях, нібы воўка, Плывуць хмурынкі так чароўна. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Павятра́нец, павітранец ’чалавек-круцяка, ветрам падшыты’, павітранка ’рэзвая гуллівая дзяўчына’ (КЭС, лаг.). Да вецер (гл.); параўн. ветрана ветраніцач.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

градые́нтны

(лац. gradiens, -ntis = які крочыць);

г. вецер — раўнамерны гарызантальны рух паветра пры адсутнасці сілы трэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сіро́ка

(іт. sirocco, ад ар. sark = усход)

сухі гарачы паўднёвы або паўднёва-ўсходні вецер у Міжземнамор’і.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сі́вер, ‑у, м.

Разм. Халодны паўночны пранізлівы вецер. Хмурна. Золка. Вецер-сівер Да касцей праймае. Колас. Толькі першыя замаразкі ды калючы паўночны сівер сведчылі аб набліжэння недалёкай зімы. Якімовіч. Вільготны сівер балюча біў у твар рэдкімі шрацінамі граду. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

норд-о́ст

(гал. noordost)

1) паўночны ўсход, паўночнаўсходні напрамак;

2) паўночна-ўсходні вецер.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

southeastern

[,saʊӨˈi:stərn]

adj.

паўдзённа-ўсхо́дні

a southeastern wind — паўдзённа-ўсхо́дні ве́цер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)