Плю́хаць1 ’падаць з шумам’ (ТСБМ), плю́хнуць ’упасці ў ваду’ (Бяльк.), плю́хацца ’падаць, шлёпацца ў ваду, гразь з пляскам’, ’перамяшчацца, рухацца ў вадзе, балоце’ (ТСБМ), плю́хаць ’удараючы па вадзе, рабіць плёскат, пляск’ (Шат.), хоць апошняе можа ўзыходзіць і да плёхаць (гл.). Побач з гэтым у плю́хаць, плю́хацца развіваецца значэнне ’плёскацца’, ’боўтацца па гразі’ (Шат.), ’пералівацца праз край’, ’ударацца аб што-н.’, ’купацца, мыцца, распырскваючы ваду’ (ТСБМ); адпаведна плю́х! — пра выліванне: нясуць, а іш шайкі плюх, плюх на мост (мсцісл., Нар. лекс.), альбо плюх (параўн.: плюх вады яму ў вочы!) замяняе плюсь ’тс’ (Бяльк.). Сюды ж: плю́хнуць ’упасці ў ваду’ (Бяльк.) ’ударыць’ (Жд. 1), ’лінуць’ (смарг., ваўк., Сл. ПЗБ), параўн. укр.плю́хати, плю́хнути ’плёскаць; падаць з шумам’, рус.плю́хать, плю́хнуть, польск.pluchać ’тс’, балг.плю́(х)вам, плю́хна ’даваць аплявуху; упасці на зямлю’. Да прасл.*plʼux‑ati < *plʼusk‑a‑ti, гл. плю́скаць.
Плю́хаць2 ’хлюпаць’, ’ісці (аб працяглым дажджы)’, плюхце́ць ’тс’ (ТСБМ), плюхчэць ’падаць вялікімі кроплямі’ (Нас.). Да прасл.*plʼux‑t‑ě‑ti, якое з і.-е.*pleu̯‑sk‑ ’імжэць, імгліць’. Гл. папярэдняе слова; да словаўтварэння параўн. ды́хаць/дыхце́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аледзяне́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Тое, што і абледзянелы.
2. Халодны, як лёд; змерзлы, адубелы, скарчанелы. Ні ў кога не хапала адвагі ўвайсці ў аледзянелую ваду.Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бачу́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Рмн. ‑рак; ж.
Разм. Маленькая бочка. Набіралі [суседзі] ля калодзежа халодную ваду ў глякі і бачуркі — каб хапіла да вечара.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адсіга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Прайсці. [Бацька:] — За невялікім шчупачком .. [спінінгіст], небарака, вёрст сорак за дзень адсігае, ды разоў сто ў ваду нырае, ратуючы свой апарат.Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шабулды́хнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
Разм. З шумам, хутка ўпасці, уваліцца ў ваду, балота і пад. Сомік шабулдыхнуўся ў калатушку і ўехаў аж па пояс.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
улі́цьсов., прям., перен. влить;
у. ваду́ ў бо́чку — влить во́ду в бо́чку;
у. но́выя ка́дры — влить но́вые ка́дры
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
purify
[ˈpjʊrɪfaɪ]
v.t.
ачышча́ць (мо́ву, ваду́)
to purify the heart — ачы́сьціць сэ́рца (ад усяля́кага зла)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
эгутэ́р
(фр. égoutteur)
валік папераробнай машыны, якім выраўноўваюць паверхню папяровага палатна і часткова выціскаюць з яго ваду, а часам выдаўліваюць на паперы вадзяныя знакі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
plop1[plɒp]n. гук падзе́ння ў ваду́ без усплёску;
The soap fell into the bath with a loud plop. Мыла гучна шлёпнулася ў ванну.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)