2) бязла́дзьдзе n., бязла́дзіца f.; замяша́ньне n., хвалява́ньні pl.
3) хваро́ба f.; сапсава́ньне n.
a disorder of the stomach — разла́д стра́ўніка
2.
v.t.
рабі́ць непара́дак, балага́н, раскі́дваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
catalog(ue)
[ˈkætəlɔg]1.
n.
1) каталёг -у m.
2) рад -у m.; сэ́рыя f.
a catalog of misfortunes — рад, сэ́рыя няўда́чаў
3) прагра́ма f., навуча́льны плян (унівэрсытэ́цкі)
2.
v.t.
1) рабі́ць каталёг
2) упі́сваць, уно́сіць у каталёг
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
store
[stɔr]1.
n.
1) кра́ма f., магазы́н -а m.
2) склад -у m.
3) запа́с -у m.
2.
v.t.
1) пастаўля́ць; забясьпе́чваць чым
2) запаса́ць, назапа́шваць, рабіць запа́с
3) кла́сьці ў склад, трыма́ць у скла́дзе
•
- in store
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tease
[ti:z]1.
v.t.
1) цьвялі́ць, дражні́ць; раздражня́ць
2) жартава́ць, пацьве́льваць з каго́
3) часа́ць (во́ўну, лён)
4) варсава́ць, рабіць варсі́стым (сукно́)
5) узьбіва́ць (валасы́)
2.
n.
жартаўні́к -а́m.; той, хто лю́біць дражні́ць, дражні́цца; спаку́сьнік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
oblige
[əˈblaɪdʒ]
v.
1) абавя́зваць; змуша́ць
to be obliged — быць абавя́заным каму́-н.
much obliged! — ве́льмі ўдзя́чны вам; шчы́ра дзя́кую
2) рабі́ць паслу́гу, ла́ску або́ прые́мнасьць
She obliged us with song — Яна́ зрабіла нам прые́мнасьць і засьпява́ла пе́сьню
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pretend
[prɪˈtend]
v.
1) удава́ць; прыкі́двацца; рабі́ць вы́гляд
She pretends to like you — Яна́ ро́біць вы́гляд, што ты ёй падаба́есься
He pretended illness — Ён прыкі́нуўся хво́рым
2) мець прэтэ́нзію на што
3) (to) прэтэндава́ць (на паса́д, ула́ду, та́лент)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unfit
[ʌnˈfɪt]1.
adj.
1) непрыда́тны, неадпаве́дны
a house unfit to live in — дом, непрыда́тны для жыцьця́
2) нязда́тны, няздо́льны
He is unfit for work — Ён няздо́льны, ня мо́жа працава́ць
3) непрытарнава́ны, недапасава́ны
2.
v.t.
рабі́ць непрыда́тным, псава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fillet
[ˈfɪlɪt]1.
n.
1) сту́жка f., ву́зкая павя́зка на галаву́
2) ву́зкая пало́ска з мэта́лу ці і́ншага матэрыя́лу
3) філе́, indecl., n. (ры́бнае, мясно́е)
2.
v.t.
1) завя́зваць на галаву́ павя́зку
2) рабі́ць філе́ з ры́бы, мя́са
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ды́ґаць ’моцна біцца (пра сэрца)’ (Сцяц.). Выбухное ґ сведчыць пра запазычанне. Параўн. польск.dygać ’трасціся’ (аб польск. слове гл. Слаўскі, 1, 185; дзіўна, што Слаўскі, там жа, бел.ды́ґаць ставіць у адзін рад з польск. словам і не ставіць нават пытання аб магчымасці запазычання). Калі праўда, як мяркуе Слаўскі (там жа), што ў аснове дзеяслова ляжыць выклічнік тыпу dygu!, dyk!, можна думаць і пра самастойнасць бел. лексемы (ды́ґаць < *дыкаць з азванчэннем інтэрвакальнага ‑к‑ > ‑ґ‑). У Насовіча ды́гаць ’прысядаць, рабіць рэверанс; павольна, нібы прысядаючы, ісці’. Трубачоў (Эт. сл., 5, 198) дапускае магчымасць запазычання з польск., але і роднаснасць з іншымі слав. формамі (прасл.*dygati). Параўн. яшчэ Фасмер, 1, 557.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Канды́ба ’кульгавы’, ’павольны ў хадзе’ (Нас., Гарэц., Бяльк., ТСБМ), кандыбы ’хадулі’ (ТСБМ; слуц., Нар. словатв.), кандыбаць ’ісці кульгаючы, павольна, з цяжкасцю перастаўляючы ногі’ (ТСБМ, Бяльк., Гарэц., Жд. 3), кандыбыць (Бяльк.), драг.шкандэ́батэ (Лучыц-Федарэц., вусн. паведамл.). Укр.кандиба ’кляча’, шкандибати ’кульгаць’, ’ісці прыкульгваючы’, рус.іркуц.кандыба ’кульгавы’, варонеж., бран., кур., свярдл.кандыбать ’прыкульгваць, кульгаць’, варонеж., ’паволі рабіць што-небудзь’, рус.паўд.шкандыба, шкандыбать ’кульгаць’. Трубачоў разглядае гэтыя словы як вытворныя ад дыбать з прыстаўкай ка‑, ускладнення зычным ш‑ і інфіксам ‑н‑ (Фасмер, 4, 448). Да дыбаць; параўн. літ.dỹbinti ’ісці, крочыць доўгімі нагамі’. Прыстаўка ка‑ і інфікс ‑н‑ у словах кандзёр і кандрычка (гл.).