1. Сярэдняя частка чаго-н., роўна аддаленая ад краёў або пачатку і канца чаго-н.; цэнтр.
С. круга.
С. маста.
2. Час, прыблізна аднолькава аддалены ад пачатку і канца чаго-н.
С. дня.
У сярэдзіне лета.
3. Паясніца (разм.).
Баліць с.
|| памянш.сярэ́дзінка, -і, ДМ -нцы, ж.
◊
Залатая сярэдзіна — пра спосаб дзеяння, пры якім пазбягаюць крайнасцей, рызыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэлегра́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Від сувязі, які забяспечвае хуткую перадачу паведамленняў на далёкую адлегласць пры дапамозе электрычных або радыёсігналаў.
2. Установа, якая прымае і адпраўляе такія паведамленні, а таксама будынак, дзе знаходзіцца такая ўстанова.
Працаваць на тэлеграфе.
Пошта і т.
3. Апарат для перадачы і прыёму тэлеграм.
|| прым.тэлегра́фны, -ая, -ае.
Тэлеграфныя слупы.
Т. стыль пісьма (перан.: вельмі сціслы, лаканічны).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.), у што. Уцякаць, улівацца (пра раку).
Сож упадае ў Днепр.
2.за кім-чым. Даглядаць каго-, што-н. (разм.).
Ён надта не ўпадае за гаспадаркай.
3.за кім. Заляцацца да каго-н. (разм.).
У. за дзяўчынай.
|| наз.упадзе́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Пры ўпадзенні Палаты ў Дзвіну.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
По́руч ’побач, поплеч, рука пры руцэ’ (ТСБМ, Гарэц., Др.-Падб., Байк. і Некр., Мал.; слонім., Арх. Бяльк.; навагр., Сл. ПЗБ; ТС, Шат., Федар.), паручкі ’тс’ (Шат.), укр.поруч ’тс’, ст.-польск.porącz ’побач, у адзін рад’. Адвербіялізаваны назоўнік, утвораны пры дапамозе прыстаўкі по- ад назоўніка рука са значэннем месца адносна утваральнага слова *porǫkjь < *po‑rǫka даслоўна ’які знаходзіцца каля рукі, пад рукой’ альбо ’апора, памагаты’, параўн. по́ручань ’брусок пры лесвіцы, уваходзе, дзвярах, за які трымаюца рукамі, парэнчы’ (ТСБМ), рус.порука, поручательство ’падтрымка’, польск.poręcz ’падпора для рук, выступ, рэйка, па якой пасоўваецца рука пры хадзьбе па сходках’, славац.poruke ’побач, пад рукой’. Гл. таксама побач, поплеч.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
constraint
[kənˈstreɪnt]
n.
1) абмежава́ньне свабо́ды
2) зьняво́леньне астро́гам
3) вы́мушанасьць, напру́жанасьць, нясьме́ласьць f.
We felt a little constraint with the new teacher — Мы чу́ліся крыху́ нясьме́лымі пры но́вым наста́ўніку
4) прыму́с -у m., прыну́ка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
transit
[ˈtrænsət]
n.
1) транзы́т, пераво́з -у m.
The goods were damaged in transit — Тава́р быў пашко́джаны пры пераво́зе
2) зьме́на f., перахо́д -у m. (у і́ншы стан)
3) тэадалі́т -а m. (інструмэ́нт)
4) гарадзкі́ тра́нспарт
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
únserige
pronpossder ~ (die ~, das ~, die ~n) наш (на́ша, на́ша, на́шы); пры ўказанні на прыналежнасць да дзейніка свой (сва́я, сваё, свае́)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
qualifizíert
a кваліфікава́ны
~er Díebstahl — юрыд. крадзе́ж з узло́мам
~e Méhrheit — кваліфікава́ная бо́льшасць (пры галасаванні)
ein ~es Stúdium — заня́ткі на высо́кім узро́ўні
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zápfen
vt
1) цадзі́ць, наліва́ць (віно з бочкі)
2) адцэ́джваць, адво́дзіць (вадкасць, газы)
3) буд. злуча́ць пры дапамо́зе шыпо́ў; запуска́ць у паз
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
féhlschlagen
*аддз.vi
1) прамахну́цца (пры ўдары)
2) не здзяйсня́цца, не ўдава́цца
(bei) ihm schlägt álles fehl — яму́ ніко́лі нічо́га не ўдае́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)