ура́жанне, ‑я, н.
1. Вобраз, след, які застаецца ў свядомасці чалавека ад убачанага, пачутага, перажытага. Уражанні дзіцячых год, звязаныя са штодзённаю яздою па чыгунцы, на ўсё жыццё захаваліся ў Хвядоса Шынклера, і пасля ён вельмі жыва апісаў гэтыя паездкі ў сваёй аповесць «Сонца пад шпалы». Арабей.
2. Уплыў чаго‑н. на каго‑н. Моцнае ўражанне на здольнага хлопчыка рабіла бацькава ігра на скрыпцы. Каваленка. Ужо некалькі дзён Павел Гушчын знаходзіўся пад уражаннем вайны, адступлення нашых войск, ад чаго сэрца аблівалася крывёю. Гурскі.
3. Уяўленне, думка, што склалася ў выніку знаёмства, сустрэчы з кім‑, чым‑н. Малады бландзін невысокага росту рабіў уражанне вельмі сціплага чалавека. Машара. Сцены, пафарбаваныя пад колер летняга неба, ствараюць уражанне прасторы, спакою. Гамолка. Раману хацелася падзяліцца з кім-небудзь сваімі ўражаннямі, думкамі. Колас. [Кавалеўскі:] — Але складваецца ўражанне, што чужы вопыт у вас [Максім Сцяпанавіч] — як той шчыт. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
niewyraźny
niewyraźn|y
1. невыразны;
~e pismo — невыразны (неразборлівы; нечытэльны) почырк;
2. ненадзейны; сумніўны;
~a mina перан. няпэўная міна;
jest jakiś ~y, zmierz mu temperaturę — ён не вельмі добра выглядае, памерай яму тэмпературу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
iks
нескл. н.або м.
1. ікс;
oś ~ów мат. вось абсцыс;
2. разм. нехта; нешта; ікс;
od iks czasu — вельмі даўно;
iks razy — шмат разоў; незлічоную колькасць разоў;
nogi w iks — крывыя ногі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
aneinánder
pron rez адзі́н да аднаго́; адзі́н пры адны́м; адзі́н за аднаго́
dicht ~ — шчы́льна, ве́льмі блі́зка
~ geraten* — vi (s) (mit D) счапі́цца, пасвары́цца (з кім-н.)
~ réihen — vt нані́зваць; расклада́ць, расстаўля́ць радко́м
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
halb
1.
a палаві́нны; паў-
ein ~es Glas — паўшкля́нкі
es ist ~ drei — пало́ва на трэ́цюю
2.
adv напало́ву
es ist ~ so schlimm — не так ужо дрэ́нна
die ~e Welt — ве́льмі шмат, бе́зліч
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
half3 [hɑ:f] adv.
1. напало́ву; частко́ва;
half cooked напало́ву/частко́ва прыгатава́ны;
The glass is half full. Шклянка напалову поўная.
2. у зна́чнай ступе́ні, ама́ль;
The work is half up. Работа амаль скончана.
♦
half as many/much again у два разы́ больш;
not half BrE, infml (выкарыстоўваецца для ўзмацнення выказвання, звыч. у адм. ск.) ве́льмі;
It wasn’t half good. Гэта было вельмі добра;
not half as/not half such a на́ват блі́зка не так;
She is not half as clever as they think. Яна зусім не такая разумная, як лічыцца;
not half bad infml нядрэ́нна; до́бра
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
end1 [end] n.
1. кане́ц, завяршэ́нне, заканчэ́нне;
from beginning to end з пача́тку да канца́
2. мэ́та;
the end justifies the means мэ́та апра́ўдвае сро́дкі
3. смерць, кане́ц, скана́нне, скон
♦
in the end нарэ́шце;
no end infml (ве́льмі) мно́га, шмат;
We have no end of problems. У нас вельмі шмат праблем;
to that end з гэ́тай мэ́тай;
days/hours/weeks on end шмат дзён/гадзі́н/ты́дняў за́пар;
achieve/gain one’s ends дасяга́ць (сваёй) мэ́ты;
be at/come to an end зака́нчвацца;
make (both) ends meet зво́дзіць канцы́ з канца́мі;
put an end to кла́сці кане́ц, спыня́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Бо́чка. Рус. бо́чка, укр. бо́чка, чэш. bečka, bečva, польск. beczka, серб.-харв. ба̏чва, славен. bečvà, bečkà, bȃčva і г. д. Слав. bъči (род. скл. bъčьve), аснова на ‑ū. Слова яўна запазычанае, але дакладная крыніца невядомая (вельмі многа версій). Падрабязны агляд літ-ры гл. Фасмер, 1, 202; Шанскі, 1, Б, 179–180. Паводле Слаўскага, 1, 29, трэба зыходзіць з bъčьka (памяншальнае ад bъča, якое не захавалася), а гэта запазычанне з герм. моў (параўн. бавар. die Butschen, Bütschen). Вельмі падрабязна слав. словы разглядае Губшмід, Schläuche, 47, 51–53, які лічыць, што крыніцай іх (як і паўдн.-ням. форм: бавар. bütschen і да т. п.) з’яўляецца раманскае *bŭtša, *bŭtšu (< *buttia, параўн. buttis). Зыходнымі славянскімі формамі Губшмід лічыць *bŭčy (род. скл. *bŭčŭve), *bŭči (род. скл. *bŭčǐve) і *bŭča. Сюды і бел. бачо́нак, рус. бочо́нок, укр. бочо́нок, якое, як лічыць Шанскі, 1, Б, 180–181, з’яўляецца ўсх.-слав. утварэннем (суф. ‑еnъkъ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сако́лка 1 ’трыкатажная майка без рукавоў і каўняра’ (ТСБМ, Сцяшк. Сл., Мат. Гом.), ’мужчынская безрукаўка, камізэлька’ (Янк.), сако́лачка ’майка’ (Сл. ПЗБ). Не вельмі ясна, у суседніх славянскіх мовах не адзначана. Назва ўтворана, відаць, ад назвы спартыўна-гімнастычнага таварыства “Сокал” у Чэхіі і іншых славянскіх краінах. Ва ўсялякім выпадку, адзначаны рускія со́кол, соко́льский ’сакольская гімнастыка’. Такім чынам, гэта магла быць майка з сакольскай сімволікай. Параўн. чэш. sokolka ’сакольская шапка, кепка’.
Сако́лка 2, сако́льчык ’мярэжка’, сакалі́ць ’вышываць мярэжкай’ (Мат. Гом.), ’рубіць з упрыгожваннем’ (сакаліць насавы платок) (Ян.). Не вельмі ясна. Суаднесенасць рус. мережка ’тып вышыўкі’, мярёжа ’рыбалоўная сетка’ наводзіць на думку, што слова ўзыходзіць да сак 1 (гл.), ад якога першапачаткова быў утвораны дзеяслоў саколіць, потым ад дзеяслова — назоўнік. Але сак ’рыбалоўная сетка’ у гаворках сустракаецца даволі рэдка, гл. ЛА, 2; таму слова хутчэй ўтворана ад кораня ‑кол‑ (гл. калоць), параўн. рус. ско́лок ’узор, зняты сколкаю, дакладны знімак іглою’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
crazy
[ˈkreɪzi]
adj.
1) звар’яце́лы, псыхі́чна хво́ры, ненарма́льны
2) вар’я́цкі (напр. ду́мка, ўчы́нак), шалёны, неразу́мны; дзі́кі
3) informal ве́льмі энтузіясты́чны, захо́плены чым
She is crazy about modern art — Яна́ захо́пленая мадэ́рным маста́цтвам
4) нямо́цны, кво́лы; нездаро́вы, хі́сткі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)