ле́ер

(гал. leer = пераносная лесвіца)

мар. агароджа (з тросаў, металічных труб) уздоўж бартоў, вакол люкаў на суднах, а таксама трос для мацавання некаторых парусоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лімні́граф

(ад гр. limne = возера + -граф)

самазапісваючы прыбор, які рэгіструе ваганні ўзроўню вады ў буравых свідравінах, студнях, а таксама ў паверхневых вадаёмах (напр. азёрах).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ліяфо́бнасць

(ад гр. lyo = раствараю + phobos = страх)

здольнасць рэчываў вельмі слаба ўзаемадзейнічаць з малекуламі вадкага асяроддзя, да якога гэтае рэчыва дакранаецца (гл. таксама гідрафобнасць).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ло́жа

(фр. loge)

1) месца ў глядзельнай зале, аддзеленае перагародкай (вакол партэра і на ярусах);

2) аддзяленне масонскай арганізацыі, а таксама месца сходаў масонаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мана́рхія

(лац. monarchia, ад гр. monarchia)

форма дзяржаўнага кіравання, пры якой вярхоўная ўлада належыць адной асобе — манарху, а таксама дзяржава з такой формай кіравання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манаха́зій

(ад мана- + гр. chasis = раздзяленне)

цытоіднае суквецце, у якога пад кветкай, што завяршае асноўную вось суквецця, развіваецца бакавая вось таксама з адной кветкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

медыя́нта

(лац. medians, -ntis = які раздзяляе папалам)

трэцяя і чацвёртая ступень мажорнага або мінорнага ладу, а таксама пабудаваны на адной з гэтых ступеней акорд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метыза́цыя

(фр. métisation)

скрыжаванне розных парод жывёлы (у межах аднаго віду), а таксама розных сартоў раслін для паляпшэння старой або вывядзення новай пароды, сорту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

міято́мы

(ад мія- + гр. tome = разрэз, сячэнне)

аддзелы самітаў, з якіх у зародкаў хордавых развіваюцца зачаткі мускулатуры, а таксама падскурнай злучальнай тканкі і шкілета.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панто́н

(фр. ponton, ад лац. pons, -ntis = мост)

пласкадоннае судна, якое служыць апорай для часовага моста, а таксама плывучы мост, збудаваны на такіх суднах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)