współcześnie

1. у наш час; цяпер;

2. адначасова; у адзін час; у адну эпоху;

istnieć współcześnie z kim — існаваць у адзін час з кім;

3. па-сучаснаму;

współcześnie myślący człowiek — чалавек, які мысліць па-сучаснаму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

źle

дрэнна, кепска, блага;

źle pracować — дрэнна працаваць;

źle z kim postąpić — дрэнна абысціся з кім;

źle się czuć — дрэнна адчуваць сябе;

źle mu z oczu patrzy — па вачах відаць, што ён задумаў нешта дрэннае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hard​1 [hɑ:d] adj.

1. цвёрды; жо́рсткі; му́лкі

2. (for) ця́жкі (для выканання, для разумення і да т.п.)

3. стара́нны, упа́рты; цвёрды

4. стро́гі, суро́вы; бязлі́тасны, лю́ты, жо́рсткі

♦

be hard on smb./smth. быць стро́гім/суро́вым з кім-н.; трыма́ць каго́-н. у стро́гасці; быць несправядлі́вым з кім-н.; дрэ́нна абыхо́дзіцца з чым-н., не берагчы́ ад пашко́джвання;

drive/strike a hard bargain заключы́ць вы́гадную здзе́лку, дзе́йнічаючы цвёрда і агрэсі́ўна;

give smb. a hard time спецыя́льна ўскладня́ць жыццё каму́-н.;

hard and fast непахі́сны, цвёрды; жо́рсткі; стро́га азна́чаны; непару́шны; вы́значаны раз і назаўсёды;

(as) hard as nails бязду́шны, бессардэ́чны, бязлі́тасны, лю́ты, жо́рсткі;

hard cheese нешанцава́нне, няўда́ча;

hard going не́шта ця́жкае, што патрабу́е шмат намага́нняў, вы́сілкаў (каб зрабіць, зразумець і да т.п.);

hard luck/lines! (табе́) не пашанцава́ла!;

make hard work of smth. перастара́цца; тра́ціць больш сіл і ча́су, чым трэ́ба на што-н.;

no hard feelings? вы не пакры́ўдзіліся?/вы не крыўду́еце?;

too much like hard work які́ патрабуе шмат намага́нняў, вы́сілкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уве́даць кніжн

1. (сабраць звесткі пра каго-н, што-н) erfáhren* vt; Erkúndigungen éinziehen* (што-н über A), sich erkúndigen (nach D);

2. (пазнаць што-н, набыць веды) erkénnen* vt, wíeder erkénnen* vt;

3. (пазнаёміцца з кім-н) kénnen lérnen;

цяпе́р я яго́ лепш уве́даў jetzt hábe ich ihn näher kénnen gelérnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

упэ́ўнены

1. (цвёрды) sícher, fest;

упэ́ўнены го́лас síchere [féste] Stímme;

2. (перакананы) überzéugt (у чым-н von D), gewíss, sícher (G); zúversichtlich;

быць упэ́ўненым у по́спеху des Erfólges sícher sein, séiner Sáche gewíss sein;

быць упэ́ўненым у кім-н sich auf j-n verlássen*;

◊ бу́дзьце упэ́ўнены! séien Sie únbesorgt!, verlássen Sie sich daráuf!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цаля́ць

1. (трапляць) tréffen* vt;

2. (накіроўваць стрэл, удар) zíelen vi (у што-н nach D);

цаля́ць са стрэ́льбы das Gewéhr ánlegen;

цаля́ць па кім-н auf j-n zíelen, auf j-n ánlegen;

3. перан (намагацца, імкнуцца) (áb)zíelen vi (куды-н auf A); ándeuten vt, ánspielen vi (auf A) (намякаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

звяза́цца

1. (устанавіць сувязь) sich in Verbíndung sétzen; in Verbíndung tréten*; Verbíndung áufnehmen*;

з ім мо́жна звяза́цца праз тэлефо́н er ist telefónisch zu erréichen;

2. разм (уступіць у пэўныя стасункі з кім-н) sich éinlassen* (mit D);

3. разм (з чым-н) sich (D) etw. áufhalsen, sich (D) etw. auf den Hals láden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спыні́ць, спыня́ць

1. stóppen vt, zum Stéhen [Stíllstand] bríngen*; ánhalten* vt (машыну); unterbréchen* vt (перарваць); éine Unterbréchung hervórrufen* (часова);

спыні́ць крывацёк das Blut stíllen;

2. (затрымаць) áufhalten* vt, ánhalten* vt, ábbremsen vt, zurückhalten* vt;

3. (засяродзіць) ríchten vt, lénken vt, konzentríeren vt;

спыні́ць по́гляд на кім-н den Blick auf j-n (A) héften [ríchten]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

страля́ць

1. schíeßen* vi, féuern vi (па кім-н, па чым-н auf A);

страля́ць са стрэ́льбы mit dem Gewéhr schíeßen*;

страля́ць ва ўпор éinen Náhschuss ábgeben*;

2. безас (пра боль) zúcken vi, réißen* vi;

у мяне страля́е ў ву́ху ich hábe Óhrenreißen;

◊ страля́ць вачы́ма äugeln; Áugen máchen, mit Blícken kokettíeren (какетнічаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zústoßen

*

1.

vt зачыня́ць (з трэскам)

2.vi (s)

1) (D) здара́цца (з кім-н.)

ein Únglück ist ihm zúgestoßen — з ім зда́рылася няшча́сце

2) (auf A) вайск. нане́сці удар (па чаму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)