змізарне́лы, ‑ая, ‑ае.

Схудзелы, здрабнелы (пра твар, чалавека з пахудзелым тварам). Падымаецца з месца пажылая настаўніца з Прудка — змізарнелы, жоўты твар, на плячах сялянская хустка-канаплянка. Навуменка. // Зачахлы, пабляклы (пра расліннасць). Маладыя парасткі зусім заглушылі стары змізарнелы маліннік. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забра́ла, ‑а, н.

Частка шлема, якой прыкрываецца твар, каб засцерагчыся ад удараў. Здаецца, зараз з цаглянай вежы вылезе рыцар і скажа: — Стой! На твар забрала апусціць нізка. А. Вольскі.

•••

З адкрытым (паднятым) забралам — адкрыта, не ўтойваючы сваіх сапраўдных намераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́страны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад завастрыць.

2. у знач. прым. З вострым канцом; востраканцовы. Завостраны шпіль вежы. // Дробны, вуглаваты (пра твар, рысы твару і пад.). Часамі з натапыраных лахманоў паказваўся дробны твар, худы і завостраны. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адру́злы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які страціў пругкасць, свежасць; вялы, зморшчаны (пра твар, скуру і пад.). Адрузлы, з чырвона-карычневымі плямамі загару, твар у Вабейкі ільсніўся ад поту. Хадкевіч. Чорныя вочкі хутка глянулі і зноў схаваліся пад адрузлымі павекамі. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

expressive [ɪkˈspresɪv] adj.

1. выра́зны; выра́злівы; экспрэсі́ўны;

an expressive face выра́злівы твар

2. выяўле́нчы;

expressive means of the language выяўле́нчыя сро́дкі мо́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

animated [ˈænɪmeɪtɪd] adj. ажы́ўлены, жывы́, жва́вы;

an animated conversation/discussion ажы́ўленая размо́ва/дыску́сія;

Her face suddenly became animated. Нечакана яе твар ажывіўся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акамяне́лы в разн. знач. окамене́лый;

а. касця́к дагістары́чнай жывёлы — окамене́лый костя́к доистори́ческого живо́тного;

а. твар — окамене́лое лицо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ацячы́ сов.

1. (опухнуть) оте́чь;

но́гі ацяклі́ — но́ги отекли́;

2. (стать одутловатым) оплы́ть;

твар ацёк — лицо́ оплы́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

праясне́лы

1. проя́сневший;

~лае не́ба — проя́сневшее не́бо;

2. проясне́вший;

п. твар — проясне́вшее лицо́;

~лая свядо́масць — проясне́вшее созна́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бязно́сы, ‑ая, ‑ае.

У якога няма носа. Бязносы чалавек. Бязносы твар. // Без носіка. Бязносы чайнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)