dynamic

[daɪˈnæmɪk]

1.

adj.

1) дынамі́чны

2) акты́ўны, энэргі́чны

2.

n.

дынамі́чнасьць, дзе́йная сі́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

guts

а) Sl. сі́ла во́лі, адва́жнасьць, вытрыва́ласьць f.

б) вантро́бы pl. only, кі́шкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

immoderate

[ɪˈmɑ:dərət]

adj.

1) неўмеркава́ны (пра чалаве́ка); празьме́рны, кра́йні

2) нястры́маны, нестрыма́ны (сьмех, сі́ла)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

impellent

[ɪmˈpelənt]

1.

adj.

пабуджа́льны, які́ прымуша́е, падахво́чвае; ру́хальны

2.

n.

ру́хальная, пабуджа́льная сі́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

propulsion

[prəˈpʌlʃən]

n.

1) пасо́ўваньне, штурха́ньне n., рух напе́рад

2) ру́хальная сі́ла, ру́хальны штуршо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

гіпадынамі́я

(ад гр. hypo = пад, унізе + dynamis = сіла)

аслабленне мышачнай дзейнасці арганізма, выкліканае малой рухомасцю (параўн. гіпердынамія).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

labour​1 [ˈleɪbə] n. BrE

1. пра́ца, рабо́та (асабліва фізічная);

manual labour фізі́чная пра́ца

2. рабо́чыя, працо́ўныя; рабо́чая сі́ла;

skilled/unskilled labour кваліфікава́ныя/некваліфікава́ныя рабо́чыя;

cheap labour та́нная рабо́чая сі́ла, нізкаапла́тныя рабо́чыя;

a shortage of labour няста́ча, недахо́п рабо́чых

3. ро́давыя му́кі, ро́ды

4. Labour лейбары́сцкая па́ртыя;

a Labour MP член парла́мента ад па́ртыі лейбары́стаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мацар ’уладальнік’ (Дунін–Марцінкевіч), ст.-бел. моцаръ ’уладар’, ’волат’ запазычана са ст.-польск. mocarz ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 21). Мацарства ’ўладанні’ (там жа) < польск. mocarstwo ’вялікая дзяржава’ < ст.-польск. mocarzstwo ’моц, сіла’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Льга ’можна, магчыма, дапушчальна’, ’магчымасць’ (Нас., Гарэц., Шат., Бір. дыс., ТСБМ, ТС; пух., З нар. сл.; уздз., пух., Сл. ПЗБ), льго ’тс’ (Мал.), смал. ’паслабленне’, рус. арханг. ’сіла, моц’. Да ільга́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ве́рцень ’вецер; нячыстая сіла’ (Мат. Гом.). Персаніфікаваная назва ветру, паводле яго магутнай наднатуральнай сілы, утвораная ад vьrtěti і суф. ‑ьnʼь (як студзень, пярэварацень); параўн. таксама рус. перм. ве́рте́нь ’гарэза, свавольнае бойкае дзіцё’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)