мантаж,

падбор асобных мастацкіх твораў; працэс у стварэнні кінафільма.

т. 10, с. 86

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вытво́рчы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да вытворчасці. Вытворчая праграма, практыка. Вытворчы працэс.

2. Які непасрэдна займаецца вытворчасцю, вырабам чаго‑н. Вытворчая брыгада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зды́мачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да здымкі, звязаны са здымкай чаго‑н. Здымачная група. Здымачныя работы. Здымачны працэс. // Прызначаны для здымкі. Здымачны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́звавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да язвы (у 1 знач.), звязаны з яе ўтварэннем. Язвавая паверхня скуры. Язвавы працэс.

•••

Язвавая хвароба гл. хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Руба́ць ’есці вельмі энергічна’ (Юрч. Сін.). Амонім да рубаць ’сячы’ (гл. рубацца) у выніку пераносу значэння ’сячы’ на працэс ежы, параўн. малоць ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

court​1 [kɔ:t] n.

1. суд; судо́вы працэ́с

2. (the court) су́ддзі;

Supreme Court Вышэ́йшы суд (апеляцыйны суд па грамадзянскіх справах у Вялікабрытаніі);

a court of appeal апеляцы́йны суд;

a court of honour суд го́нару;

open the court пача́ць судо́вы працэ́с;

take smb. to court пада́ць на каго́-н. у суд

3. sport пляцо́ўка;

a tennis court тэ́нісны корт

4. the court двор (караля)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БЯССЦЁКАВАЯ ТЭХНАЛО́ГІЯ,

тэхналагічны працэс, пры якім у навакольнае асяроддзе не паступаюць сцёкавыя воды. Ажыццяўляецца арганізацыяй водаабароту — лакальнай ачысткі забруджанай вады і яе вяртання ў тэхнал. працэс або выкарыстання ў іншых мэтах. Гл. таксама Абаротнае водазабеспячэнне.

т. 3, с. 419

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Размеркава́ць ’раздзяліць, падзяліць’ (ТСБМ, Др.-Падб.), ’вызначыць паслядоўнасць’, ’падлічыць, вырашыць’ (ТСБМ). Ад меркава́ць (гл.). Развіццё семантыкі ішло ад ’працэс разумовай дзейнасці’ > ’вынік гэтай дзейнасці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дыха́нне, -я, н.

1. Працэс паглынання кіслароду і выдзялення вуглякіслага газу жывымі арганізмамі.

Стомленасць праяўлялася ў паскораным дыханні.

2. перан. Подых, павеў чаго-н.

Д. вясны.

○

Штучнае дыханне — сістэма прыёмаў для аднаўлення натуральнага дыхання.

◊

Другое дыханне — аб новых сілах, бадзёрасці ў каго-н. пасля стомленасці, апатыі.

|| прым. ды́хальны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экструзія,

працэс выпіхання вязкай лавы пры вывяржэнні вулкана.

т. 18, кн. 1, с. 79

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)