brim​1 [brɪm]n.

1. бе́раг, край (сасуда);

full to the brim по́ўны па са́мыя берагі́

2. палі́ (капелюша)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sentimental [ˌsentɪˈmentl] adj. сентымента́льны; по́ўны пачу́ццяў;

have a sentimental attachment to one’s birthplace мець сентымента́льныя пачу́цці да ме́сца нараджэ́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́лічны, ‑ая, ‑ае.

1. Поўны велічы (у 2 знач.), урачыстасці; грандыёзны. Велічная мэта. Велічны помнік. Велічная дэманстрацыя. □ Плынь ракі, як заўсёды, была спакойная і велічная. Шамякін. У натхнёным, У велічным гімне неабсяжная наша зямля. Вітка. Велічныя капры ўзвышаюцца над усім наваколлем, і толькі новая тэлевізійная вышка можа трохі раўняцца з імі. Кулакоўскі.

2. Важны, горды; поўны ўласнай годнасці. Велічная поза. □ Цётка Палашка.. кідала велічны позірк на сваіх падначаленых. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

totál

1.

a агу́льны, по́ўны

2.

adv зусі́м, ца́лкам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

réstlos

1. a по́ўны, суцэ́льны

2. adv ца́лкам, зусі́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sämtlich

a усе́ (ра́зам)

~е Wérke — по́ўны збор тво́раў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gänzlich

1.

a по́ўны, даскана́лы

2.

adv ца́лкам, зусі́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гадлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не можа цярпець, не пераносіць гадкага; брыдлівы, грэблівы. Гадлівы чалавек. // Поўны агіды, грэблівасці. [Гунава] з гадлівай грымасай пацёр руку аб палу фрэнча. Пляма не сыходзіла. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаўме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які выяўляе недаўменне, поўны недаўмення. Варывончык глядзеў на жонку з недаўменным здзіўленнем. Кулакоўскі. Меншы [хлапчук], год чатырох, пазіраючы недаўменнымі вачанятамі ка маці, пачынаў церці кулачкамі вочы. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nabożny

1. набожны, пабожны; рэлігійны;

2. поўны глыбокай пашаны (павагі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)