фатаўство́, ‑а, н.

Паводзіны, учынкі, выгляд фата. А потым Франс. Гэты з-за фатаўства закрывацца не будзе. Тут прасцей. Проста [выстраліць] у гэты высокі бледны лоб. Проста туды. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

perverted [pəˈvɜ:tɪd] adj. ненарма́льны, разбэ́шчаны (пра паводзіны);

a perverted desire to make others suffer ненарма́льнае жада́нне прымуша́ць і́ншых паку́таваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ánstand

m -(e)s

1) прысто́йнасць, до́брыя паво́дзіны

2) вага́нні; затры́мка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Паведэ́нцыя ’паводзіны; абыходжанне, ветлівасць; звычай, завядзенне’ (Нас.). Рус. пск. асташк. поведёнция; у Гогаля поведенц; у рус. пераўтварэнне ў мове семінарыстаў слова поведение паводле аналогіі з лац. benevolentia, diligentia і інш. (гл. Фасмер, 3, 293; там жа і інш. літ-pa). У бел. м. з рус. (Гіст. лекс., 249).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lordly

[ˈlɔrdli]

adj.

1) як лорд; ве́лічны, арыстакраты́чны; пы́шны; па́нскі

2) ганары́сты, напы́шлівы (паво́дзіны); наха́бны; зьнява́жлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

propriety

[prəˈpraɪəti]

n., pl. -ties

1) пра́вільнасьць; слу́шнасьць, дарэ́чнасьць f.

2) прысто́йныя паво́дзіны, прысто́йнае трыма́ньне

•

- proprieties

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

скро́мный

1. в разн. знач. сці́плы;

скро́мное поведе́ние сці́плыя паво́дзіны;

скро́мный учёный сці́плы вучо́ны;

2. (небольшой) невялі́кі;

скро́мные дохо́ды невялі́кія дахо́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піэты́зм, ‑у, м.

1. Рэлігійная плынь, узнікшая ў 17 ст. сярод пратэстантаў Германіі, якая супрацьпастаўляла фармальна-абрадаваму боку рэлігіі містычныя пачуцці.

2. Кніжн. Містычна-набожны настрой, паводзіны (часта фальшывыя).

[Ад лац. pietas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прада́жніцтва, ‑а, н.

Прадажніцкія паводзіны, учынкі. Безумоўна, ад страху ці нянавісці людзі здольныя на самае чорнае прадажніцтва, але Рыбак, здаецца, не быў ворагам, таксама як не быў баязліўцам. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарлата́нства, ‑а, н.

Паводзіны, спосаб дзеяння, уласцівы шарлатану; бессаромны падман, разлічаны на няведанне, невуцтва прысутных. Ездзіў у вёску Маркавічы. Там мне расказалі пра адну жанчыну, якая займаецца шарлатанствам. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)