паветраду́ўка, ‑і, ДМ ‑дуўцы; Р мн. ‑дувак; ж.
Спец. Машына для падачы паветра, газу пад высокім піскам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэгенераты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да рэгенерацыі. Рэгенератыўнае награванне паветра. // Які служыць для рэгенерацыі. Рэгенератыўная печ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сці́снуты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад сціснуць.
2. у знач. прым. Згушчаны пад ціскам. Сціснутае паветра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пры́тхі, про́тхі ’палонкі на возеры, якія прарубаюць для таго, каб рыба не задохлася’ (слаўг., З жыцця). Аддзеяслоўны назоўнік ад прытхну́цца ’псавацца ад спёртага паветра’, гл. тхнуць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
уду́шливый в разн. знач. заду́шлівы; уду́шлівы;
уду́шливые га́зы уду́шлівыя га́зы;
уду́шливый во́здух заду́шлівае (уду́шлівае) паве́тра;
уду́шливая среда́ перен. уду́шлівае асяро́ддзе.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АЭРАСТА́Т
(ад аэра... + грэч. statos стаячы, нерухомы),
лятальны апарат, лягчэйшы за паветра. Пад’ёмная сіла аэрастата ствараецца змешчаным у абалонку газам (вадарод, гелій, цёплае паветра і інш.), шчыльнасць якога меншая за шчыльнасць паветра. Адрозніваюць аэрастаты кіроўныя (дырыжаблі, матарызаваныя аэрастаты з рухавікамі і паветранымі вінтамі), некіроўныя (паветраныя шары, радыёзонды, стратастаты і інш.) і прывязныя (для назірання ці загароды). Кіроўныя і некіроўныя аэрастаты выкарыстоўваюць для даследавання атмасферы Зямлі і ў спорце, прывязныя — у метэаралогіі, ваен. справе і інш. Гл. таксама Паветраплаванне.
т. 2, с. 174
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
zanieczyszczenie
н. забруджванне; засмечванне;
zanieczyszczenie powietrza (rzek) — забруджванне паветра (рэк)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zapowietrzyć
зак.
1. заразіць, атруціць (паветра);
2. уст. заразіць чумой
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
deflation [dɪˈfleɪʃn] n.
1. выпампо́ўванне, выпуска́нне паве́тра/га́зу (пра шыны, балон і да т.п.)
2. econ. дэфля́цыя, скарачэ́нне вы́пуску грашо́вых зна́каў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
waft1 [wɒft] n. lit. паве́ў (ветру); струме́нь (паветра); пах; гук (які даносіцца);
wafts of cigar smoke клубы́ ды́му ад цыга́ры
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)