◎ Мякоціна ’мышца’, ’лытка’ (даўг., Сл. ПЗБ). Відаць, да прасл. mękota < mękъkъ > MńKKi, мяккота (гл.). Параўн. таксама рус. пск., цвяр. мякотина ’мяса’, серб.-харв. мекотина ’мяса без касцей’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
meat
[mi:t]
n.
1) мя́са n.
meat balls — мясны́я га́лкі, галу́шкі
meat pie — піро́г зь мя́сам
2) мя́са n., су́тнасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
éinpökeln
vt засо́льваць, кла́сці ў засо́л (мяса, рыбу)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Schmórpfanne
f -, -n кастру́ля для тушэ́ння (мяса, гародніны)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
каварда́к
(рус. кавардак, ад цюрк. kavyrdak = смажанае мяса)
сумятня, неразбярыха.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Ахла́пак ’вялікі кавалак чаго-небудзь ядомага (напрыклад, мяса)’ (Мядзв.), охлапок ’абрэзак’ (Клім.), охлапы ’дрэннае мяса, адыходы пры разбіранні тушы’ (КСТ), охляпы ’кускі няякаснага мяса на баках’ (лельч., Шур, вусн. паведамл.). Польск. ochłapy ’рэшткі мяса, кавалкі дрэннага мяса’, ’кішкі, зрэзкі мяса’ (з беларускай тэрыторыі і суседніх польскіх, гл. Карл., 3, 382), ochłapek ’тс’ тлумачаць ад chłapać ’жэрці’ (Брукнер, 373), якое разам з chlapać ’біць па чым-небудзь вадкім’, ’хлябтаць’ гукапераймальнага паходжання, гл. Слаўскі, 1, 65; відаць, нельга адрываць ад ахлопак (гл.), параўн. ахлапісты снег і снегавыя ахлопкі (КТС), хлопак ’касмык, шкумат’ у Насовіча; развіццё значэння ад ’мяккі, бясформенны’ да ’слабы, дрэнны’, гл. у хлапаваты ’мяккаснежны і буйнаслаісты’, хлапі́на ’сасновае дрэва з буйнымі і мяккімі слаямі’ (Нас.), параўн. славен. ohlapen ’друзлы, абвіслы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад вэндзіць.
2. у знач. прым. Прыгатаваны вэнджаннем. Вэнджанае мяса. Вэнджаная каўбаса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бешбарма́к, ‑у, м.
Спец. У народаў рэспублік Сярэдняй Азіі — страва з крышанага мяса, звычайна баравіны, з наварам мукі, круп.
[Цюрк. bešbarmak.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сальцісо́н, ‑а, м.
Каўбасны выраб з спрасаваных вараных субпрадуктаў (здробненых кавалачкаў мяса з свіной галавы, печані, языка і пад.).
[Фр. saucisson.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стругані́на, ‑ы, ж.
Наструганая скрылікамі марожаная рыба (або мяса), якая ўжываецца як страва ў сырым выглядзе на Крайняй Поўначы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)