апта́цыя

(лац. optatio = жаданне, выбар)

добраахвотны выбар грамадзянства, які звычайна дазваляецца зрабіць насельніцтву тэрыторыі, што перайшла ад адной дзяржавы да другой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Нашабуня́ць (нашыбуняць) ’хутка што-небудзь зрабіць’ (чавус., Нар. сл.). Ад шабуняць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пагню́сіць ’зрабіць нягодным, сапсаваць (Сцяшк.), ’замуціць (воду)’ (Дзімітр., Шн., навагр.). Гл. гнусны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

feat [fi:t] n. по́дзвіг; майстэ́рства;

That was no mean feat. Зрабіць гэта было нялёгка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

able [ˈeɪbl] adj. здо́льны, дзе́йны;

be able магчы́, быць у ста́не (зрабіць што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scolding [ˈskəʊldɪŋ]n. вымо́ва;

catch a scolding атрыма́ць вымо́ву;

give a scolding зрабі́ць вымо́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Абша́міць ’зрабіць што-небудзь употай, хутка’ (Бяльк.) да шамаць (гл.) ’рабіць шорах, шастаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ По́мут ’каламутнасць’ (Нас.). Бязафіксны назоўнік ад памуціць ’зрабіць мутным’ (ТСБМ). Да мут (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зацямні́ць, -цямню́, -це́мніш, -це́мніць; -цямнёны; зак., што.

1. Зрабіць цёмным або закрыць чым-н. цёмным, не прапускаючым святло.

Хмары зацямнілі сонца.

З. фон карціны.

2. Замаскіраваць.

З. горад.

3. перан. Зрабіць менш ясным.

З. свядомасць.

|| незак. зацямня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

З. сутнасць справы (перан.).

|| наз. зацямне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дане́сці¹, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; зак.

1. каго-што. Несучы, даставіць да якога-н. месца.

Д. рэчы да вагона.

2. што. Зрабіць чутным (пра гукі, пах і пад.).

Вецер данёс смалісты пах дыму.

3. перан. Давесці да свядомасці, зрабіць зразумелым.

Д. думку да слухача.

|| незак. дано́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)