Прыбядзі́ць (прыбедзі́ць) ’зрабіць кепскае; прынесці гора, бяду; зрабіць няшчасным, збедніць’ (ПСл; ТС). Да бе́дны, бяда́ (гл.). Параўн. укр. дыял. при́бідок ’у дадатак да бяды, дадатковая бяда’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)