сацыялісты́чны sozialístisch;

сацыялісты́чная дзяржа́ва sozialístischer Staat;

сацыялісты́чная сістэ́ма гаспада́ркі sozialístisches Wírtschaftssystem;

сацыялісты́чнае грама́дства sozialístische Geséllschaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

суверэ́нны паліт. souverän [zuvə-];

суверэ́нная тэрыто́рыя Hóheitsgebiet n -(e)s,-e;

суверэ́нная дзяржа́ва ein souveräner Staat

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

этаты́ст

(фр. étatiste, ад état = дзяржава)

прыхільнік этатызму.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бу́фер, ‑а, м.

Прыстасаванне ў паравозе, вагоне, аўтамабілі, лафеце і інш. для паслаблення сілы ўдару, штуршка пры сутыкненні. «Кіў-гець!» — скрыганулі вагоны, і поезд здрыгануўся, бразнуў крукамі, грымнуў буферамі. Колас. // перан. Прамежкавае звяно, якое аслабляе сутыкненне варожых бакоў. Дзяржава-буфер.

[Англ. buffer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лоску́тный абрэ́зкавы; акра́ўкавы; шматко́вы, ла́пікавы; см. лоску́т; (из лоскутьев) з абрэ́зкаў;

лоску́тное одея́ло ко́ўдра з абрэ́зкаў;

◊

лоску́тное госуда́рство шматко́вая дзяржа́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АМА́Н ДАГАВО́РНЫ,

назва былога брыт. пратэктарата на Аравійскім п-ве. З 1971 незалежная дзяржава Аб’яднаныя Арабскія Эміраты.

т. 1, с. 305

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэспу́бліка, -і, ДМ -ліцы, мн. -і, -лік, ж.

1. Форма дзяржаўнага кіравання, пры якой усе вышэйшыя органы ўлады выбіраюцца або фарміруюцца агульнанацыянальнымі прадстаўнічымі ўстановамі.

Прэзідэнцкая р. (калі на чале дзяржавы стаіць выбраны шляхам прамых або ўскосных выбараў прэзідэнт, які з’яўляецца і кіраўніком урада). Парламенцкая р. (калі ў дзяржаве вяршэнствуе парламент).

2. Дзяржава з выбранымі на пэўны тэрмін органамі ўлады.

|| прым. рэспубліка́нскі, -ая, -ае.

Рэспубліканская канферэнцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

незале́жны незави́симый; незави́сящий;

~ная дзяржа́ва — незави́симое госуда́рство;

па незале́жных ад мяне́ прычы́нах — по незави́сящим от меня́ причи́нам;

○ н. стан — грам. действи́тельный зало́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самасто́йны в разн. знач. самостоя́тельный;

~ная дзяржа́ва — самостоя́тельное госуда́рство;

с. чалаве́к — самостоя́тельный челове́к;

~нае дасле́даванне — самостоя́тельное иссле́дование;

с. сказ — грам. самостоя́тельное предложе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́цыя, ‑і, ж.

1. Гістарычная супольнасць людзей, якая склалася ў ходзе фарміравання агульнасці іх тэрыторыі, эканамічных сувязей, мовы, культуры, псіхічных рыс. Права нацый на самавызначэнне. □ Нацыі непазбежны прадукт і непазбежная форма буржуазнай эпохі грамадскага развіцця. Ленін.

2. Дзяржава, краіна. Арганізацыя Аб’яднаных Нацый.

[Ад лац. natio — племя, народ.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)