бе́раг м

1. Úfer n -s, -; Küste f -, -n, Strand m -es, Strände (марск);

2. (суша) Land n -(e)s;

вы́садзіцца на бе́раг an Land géhen*;

выхо́дзіць з бе́раго́ў (пра раку і г. д.) áusufern vi (s);

3. (край тканіны) Kánte f -, -n;

4. (верхні край пасудзіны) Rand m -(e)s, Ränder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

fórtkommen

* vi (s)

1) выхо́дзіць, выязджа́ць

mach, dass du fórtkommst! — ідзі́ прэч!, выбіра́йся адсю́ль!

2) зніка́ць, прапада́ць

3) ру́хацца ўпе́рад, здабыва́ць (вялі́кі) по́спех

4) расці́, развіва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gálle

f -

1) жоўць

2) зласлі́васць, злосць

3) вет. цшчур

ihm läuft die ~ über — ён выхо́дзіць з сябе́

kéine ~ háben — быць спако́йным [ураўнава́жаным, дабраду́шным, лаго́дным]

◊ Gift und ~ spéien* — вар’ява́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

heráus=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на

1) рух знутры ў напрамку да таго, хто гаворыць: heráusgehen* выхо́дзіць

2) здабыванне чаго-н. наверх, вонкі: heráusziehen* выця́гваць, вырыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

нязме́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, які не змяняецца, не можа быць зменены; пастаянны. Нязменныя прынцыпы.

2. Заўсёдны, звычайны для каго‑, чаго‑н., заўсёды аднолькавы. Сваю нязменную спадарожніцу плашч-палатку трымаў [Сагура] на плячы. Ракітны. У зубах сенатара — нязменная цыгара, на галаве — чорны фетравы капялюш, у руках — сукаватая масіўная палка. Гамолка. Таго, хто выходзіць з аўдыторыі,.. сустракаюць нязменным пытаннем: — Ну як? Шахавец.

3. Такі, якога не зменьваюць. Андрэй Паўловіч вось ужо колькі год — нязменны дэпутат сельскага Савета. Шыловіч.

4. У граматыцы — часціны мовы, якія не маюць форм скланення і спражэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачва́ра, ‑ы, ж.

1. Казачная, страшная істота, звычайна вялікіх памераў. З высокага трысця каля затокі выходзіць нейкая цёмная валасатая пачвара і спыняецца на адкрытым месцы. В. Вольскі.

2. Пра надта непрыгожага чалавека. Шаройка даўно марыў, каб жаніць .. [Максіма] [з дачкой], і не раз пілаваў Паліну за нерашучасць: «Не маленькая, дзякуй богу. І не век сядзець табе ў дзеўках.. Была б ты пачварай, а то такая прыгажуня». Шамякін. // перан. Пра жорсткага, з нізкімі маральнымі якасцямі чалавека, вырадка. [Шэмет:] — Ты акружыў сябе падхалімамі, як сцяною, і сядзеў, што ў дупле, нічога не бачачы, акрамя гэтых пачвар. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábsteigen

* vi (s)

1) сыхо́дзіць (уніз), зла́зіць, спуска́цца

2) (bei, in D) спыня́цца (у знаёмых, у гасцініцы)

3) зла́зіць (з каня, веласіпеда); выхо́дзіць (з аўтамашыны і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áufziehen

*

1.

vt

1) падыма́ць, падця́гваць

2) заво́дзіць (гадзіннік)

3) выро́шчваць, выхо́ўваць; гадава́ць

2.

vi (s)

1) пака́зваць, збіра́цца (пра навальні- цу)

2) выступа́ць; выхо́дзіць (на дэманстрацыю)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áuslaufen

*

1.

vi (s)

1) выбяга́ць, выцяка́ць

2) ско́нчыцца (як-н., чым-н.)

3) выхо́дзіць (у мора), адплыва́ць

4) расплыва́цца (пра фарбу)

2.

(sich)

разм. набе́гацца, нахадзі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hervórgehen

* vi (s)

1) выцяка́ць, выні- ка́ць

daráus geht hervór, dass… — адсю́ль выніка́е, што…

2) пахо́дзіць; выхо́дзіць

aus dem Vólke ~ — пахо́дзіць з наро́да

als Síeger ~ — вы́йсці перамо́жцам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)