instance

[ˈɪnstəns]

n.

1) пры́клад -у m.; вы́падак -ку m.

for instance — пры́кладам, напры́клад

in this instance — у гэ́тым вы́падку

2) патрабава́ньне n., про́сьба f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

occasion [əˈkeɪʒn] n.

1. вы́падак;

on the oc casion of з наго́ды, з прычы́ны, з вы́падку;

on occasion пры вы́падку, пры пэ́ўных абста́вінах; калі́-нікалі́, ча́сам

2. (ва́жная) падзе́я;

mark an occasion адзнача́ць/святкава́ць яку́ю-н. падзе́ю;

It was quite an occasion. Гэта была сапраўдная падзея;

Today is a special occasion. Сёння адметны дзень.

3. магчы́масць, зру́чны вы́падак;

if the occasion arises калі́ тра́піцца/бу́дзе магчы́масць

4. fml прычы́на, падста́ва;

if the occasion arises калі́ ўзні́кне така́я неабхо́днасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аза́рт

(фр. hasard = выпадак, выпадковасць; рызыка, ад ар. az-zahr = ігральная костка)

моцнае захапленне, заўзятасць, запал (напр. спартыўны а.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

завяшча́нне, ‑я, н.

1. Афіцыйны дакукумент з выказанай кім‑н. воляй аб яго маёмасці на выпадак смерці. Напісаць завяшчанне. □ У завяшчанні брэсцкага мешчаніна Гурына Фёдаравіча (1624 г.) адпісваецца розным асобам рад кніг духоўнага зместу, сярод якіх асабліва выдзяляюцца «апостол и псалтир друку Скоринина». Алексютовіч.

2. Запавет, наказ паслядоўнікам, нашчадкам. Завяшчанне У.І. Леніна партыі і краіне. Духоўнае завяшчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неспадзява́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Нечаканае здарэнне, выпадак і пад. І вось я рад, што нікога няма, што малюнак мой будзе зноў неспадзяванкаю для дзядзькі. Брыль. Я ўзбег на высокі ганак і хуценька ўскочыў у расчыненыя сенцы. І аж спыніўся ад неспадаяванкі: як не нос у нос сутыкнуўся з Ленкаю. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

solitary​2 [ˈsɒlətri] adj.

1. адзіно́кі, само́тны;

lead a solitary life жыць у само́це

2. адасо́блены;

a solitary village пакі́нутая вёска

3. па асо́бны;

a solitary instance паасо́бны вы́падак;

I took a solitary walk. Я прагуляўся адзін.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ава́рыя

(іт. avaria, ад ар. ’avar = пашкоджанне, шкода)

1) моцнае пашкоджанне якога-н. механізма або машыны ў час работы, руху;

2) перан. няўдача, няшчасны выпадак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

біквадра́тны

(ад бі- + квадратны)

чацвёртай ступені;

б-ае ўраўненне — прыватны выпадак ураўнення чацвёртай ступені, рашэнне якога зводзіцца да рашэння квадратнага ўраўнення падстаноўкай y = x​2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

біягра́фія

(ад бія- + -графія)

1) апісанне чыйго-н. жыцця;

2) чыё-н. жыццё (напр. выпадак з біяграфіі);

3) перан. гісторыя якіх-н. прадметаў, з’яў, падзей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

выклю́чны áusschließlich; Áusnahme ; áußerordentlich; áußergewöhnlich (надзвычайны);

выклю́чныыя здо́льнасці áußergewöhnliche Fähigkeiten;

выклю́чныае пра́ва áusschließliches [exklusíves] Recht;

выклю́чныы вы́падак Áusnahmefall m -(e)s, -fälle, Sónderfall m;

выклю́чныыя паўнамо́цтвы áußerordentliche Vóllmacht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)