stillen

vt

1) наталя́ць (смагу, голад)

2) кармі́ць грудзьмі́

3) супако́йваць, суніма́ць (боль)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

псіхапа́т

(ад гр. psyche = душа + pathos = боль, пакута)

1) чалавек, які хварэе на псіхапатыю;

2) перан. узбаламучаны, неўраўнаважаны чалавек;

псіх.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пале́гчыць

1. erléichtern vt;

пале́гчыць пра́цу die Árbeit erléichtern;

2. (боль і г. д.) míldern vt, líndern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

невыно́сны, ‑ая, ‑ае.

Які цяжка, немагчыма вынесці; нясцерпны. Невыносны сум. Невыносная гарачыня. □ Невыносны боль працінае плечы, тулава. «Беларусь». Фіскалам і даносчыкам стваралі такія невыносныя ўмовы жыцця, што яны мімаволі павінны былі пакідаць семінарыю. Сяргейчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэўматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэўматызму, звязаны з рэўматызмам. Рэўматычны прыступ. Рэўматычны боль. □ Даніла Платонавіч сядзеў пад разгалістай грушай у старым крэсле, накрыўшы свае хворыя рэўматычныя ногі цёплай коўдрай, і драмаў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перамітузі́ць ’суняцца (пра боль)’ (паст., Сл. ПЗБ). Да пера- і мітусі́цца (гл.), значэнне, магчыма, адлюстроўвае сувязь з лат. mits, mitus ’мена’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 55–56), на магчымае балтыйскае паходжанне мітусіць ’перашкаджаць, трывожыць’ звярнуў увагу яшчэ Карскі (Труды, 393).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

comfortless

[ˈkʌmfərtləs]

adj.

1) су́мны (пра сло́вы), няўце́шны (боль)

2) няўту́льны; невыго́дны, без выго́даў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

harrow

[ˈhæroʊ]

1.

n.

барана́ f.

2.

v.t.

1) баранава́ць

2) нано́сіць боль; му́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

suffering

[ˈsʌfərɪŋ]

n.

1) паку́та f., паку́ты pl.; боль -ю m.

2) цярпе́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dolorous

[ˈdoʊlərəs]

adj.

1) су́мны; жало́бны; журбо́тны, засму́чаны

2) цяжкі́, паку́тлівы (пра боль); балю́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)