выхава́нне н

1. Erzíehung f -;

фізі́чнае выхава́нне Körpererziehung f -;

працо́ўнае выхава́нне Erzíehung im Árbeitsprozess, Erzíehung zur Árbeit;

дашко́льнае выхава́нне Vórschulerziehung f -, vórschulische Erzíehung;

адда́ць дзіця́ на выхава́нне ein Kind zur Erzíehung schícken (куды-н); ein Kind erzíehen lássen* (дзе-н)

2. (выхаванасць) Wóhlerzogenheit f -; Höflichkeit f -;

ён атрыма́ў до́брае выхава́нне er hat éine gúte Erzíehung genóssen; er hat éine gute Kínderstube gehabt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

закла́д м

1. (дзеянне) Versétzen n -s, Versátz m -(e)s, -e, Verpfändung f -, -en; Bürgschaft f -, -en;

прыня́ць у закла́д in Záhlung néhmen*;

2. (рэч) Pfand n -(e)s, Pfänder;

у закла́д als Pfand, zum Pfand;

адда́ць у закла́д in Versátz gében*, versétzen vt, verpfänden vt;

узя́ць пад закла́д gégen Pfand léihen*;

◊ бі́цца аб закла́д wétten vi, éine Wétte éingehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заклада́ць, закла́дваць

1. (палажыць куды-н) légen vt; stécken vt (засунуць); verlégen vt (згубіць);

2. (залажыць) áusfüllen vt (дзіркі); verstópfen vt (заканапаціць);

3. (аддаць у заклад) versétzen vt, verpfänden vt;

4. (будынак і пад.) gründen, den Grúndstein legén (zu D);

заклада́ць по́мнік den Grúndstein zu éinem Dénkmal légen;

заклада́ць го́рад éine Stadt gründen [ánlegen];

5. (старонку, кнігу) dazwíschenlegen vt;

заклада́ць старо́нку ein Búchzeichen éinlegen [hinéinlegen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

даць, падаць, аддаць, выдаць, надзяліць, удзяліць, адзяліць, надарыць, уступіць / двум ці многім: раздаць / у рукі: уручыць; узычыць, удружыць, сунуць, падсунуць, ткнуць, уткнуць, адваліць (разм.) / двум ці многім: расторкаць (абл.); ахвяраваць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

zwrócić

зак.

1. аддаць; вярнуць;

zwrócić dług — сплаціць доўг;

zwrócić szkodę — аплаціць шкоду;

2. павярнуць;

zwrócić głowę — павярнуць галаву;

3. звярнуць;

zwrócić uwagę — a) na coзвярнуць увагу на што;

komu зрабіць заўвагу каму;

4. вырваць; званітаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pay​2 [peɪ] v. (paid)

1. плаці́ць;

pay in advance/in full/in installments плаці́ць упе́рад/по́ўнасцю/у растэрміно́ўку

2. акупля́цца, быць вы́гадным;

it pays to advertise рэкла́ма заўсёды акупля́ецца;

pay a call on/a visit to нано́сіць візі́т, наве́дваць;

pay a compliment рабі́ць кампліме́нт

♦

pay attention to звярта́ць ува́гу (на);

pay one’s respects выка́зваць паша́ну

pay back [ˌpeɪˈbæk] phr. v.

1. вярну́ць, адда́ць (грошы)

2. адплаці́ць;

I’ll pay you back for this. Я адплачу вам за гэта.

pay off [ˌpeɪˈɒf] phr. v.

1. выпло́чваць (пазыку)

2. разлічы́ць (звольніць)

3. акупля́цца

pay out [ˌpeɪˈaʊt] phr. v. выпло́чваць

pay up [ˌpeɪˈʌp] phr. v. заплаці́ць, разлічы́цца ца́лкам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

предоста́вить сов.

1. (дать в пользование что-л., дать возможность обладания) даць; адда́ць; уступі́ць;

2. (дать возможность сделать что-л., распорядиться чем-л.) даць (магчы́масць, пра́ва, дазво́л і да таго́ падо́бнае); пакі́нуць; дазво́ліць; см. предоставля́ть;

предоста́вить самому́ себе́ дазво́ліць (даць магчы́масць) дзе́йнічаць самасто́йна; (перестать заботиться, бросить на произвол судьбы) пакі́нуць на само́га сябе́, пакі́нуць на во́лю лёсу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прозакла́дывать сов. и несов., разг.

1. сов. (заложить) закла́сці, мног. пазаклада́ць, пазакла́дваць, адда́ць у закла́д; несов. (закладывать) заклада́ць, закла́дваць, аддава́ць у закла́д;

2. сов. (поручиться) паручы́цца (чым), закла́сціся (на што), закла́сці (што), даць у закла́д; несов. (ручаться) руча́цца, закла́двацца (на што), закла́дваць (што), дава́ць у закла́д;

3. сов. (проиграть), уст. прайгра́ць (у закла́д); несов. (проигрывать), уст. прайграва́ць (у закла́д).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

wáschen

*

1.

vt мыць; абмыва́ць (тс. тэх.)

sich (D) die Hände ~ — мыць (сабе́) ру́кі

etw. ~ lássen* — адда́ць што-н. для мыцця́

◊ j-m den Kopf ~ — ≅ даць каму́-н. наганя́й

2.

(sich) мы́цца

ich wásche mich kalt — я мдюся хало́днай вадо́й

◊ das hat sich gewáschen — разм. ≅ гэта до́бра [выда́тна] атрыма́лася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zoll

I

m -(e)s, - ца́ля, дзюйм (мера даўжыні)

drei ~ stark — таўшчынёй у тры дзю́ймы

kéinen ~ breit wéichen* — не адступі́ць ні кро́ку

II

m -(e)s, -Zölle

1) по́шліна; мы́тны збор; гіст. мы́та

2) без pl мы́тня, тамо́жня

3) дані́на

der Natúr séinen ~ entríchten — адда́ць дані́ну прыро́дзе (памерці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)