адда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. аддаць (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзічэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. адзічэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адле́глы, ‑ая, ‑ае.

Аддалены (у прасторы, часе, паводле ступені развіцця).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адму́чванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмучваць — адмуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрахле́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. адрахлець. Старэчае адрахленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвало́ўванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалоўваць — абвалаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгаварэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абгаварыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абду́рванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абдурваць — абдурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́сценне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. аблісцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмяле́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. абмялець. Абмяленне возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)