во́зніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да возніка, возніцтва. Возніцкі промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воўнаапрацо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апрацоўкі воўны. Воўнаапрацоўчая фабрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугляро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вугляроду. Вугляроднае жыўленне раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дрын, ‑а.

Які мае адносіны да выдры, належыць ёй. Выдрына нара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выклі́чнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выклічніка. Выклічнікавы безасабовы сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вынахо́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вынаходніка, вынаходніцтва. Вынаходніцкія здольнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выраджэ́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выраджэння, да выраджэнца; дэгенератыўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пунктуацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пунктуацыі. Пунктуацыйны разбор сказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пупы́шкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пупышкі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустэ́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пустэльніка, пустэльніцтва. Пустэльніцкае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)