Verbum

анлайнавы слоўнік

undulate

[ˈʌndʒəleɪt]

v.i.

1) хвалява́цца (пра ваду́, мо́ра)

2) быць хва́лістым

undulating hair — кучара́выя валасы́

v.t.

выкліка́ць хвалява́ньне (вады); рабі́ць хва́лістым

[ˈʌndʒələt]

adj.

хва́лісты (пра валасы́); кучара́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

vortex

[ˈvɔrteks]

n. -texes, -tices

1) вадаваро́т, вір -у m.; віхо́р ві́хру m.

2) бурлівы рух

to be drawn into the vortex of war — быць уця́гнутым у вір вайны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

edit

[ˈedɪt]

v.t.

1) рэдагава́ць, падрыхто́ўваць да выда́ньня (тэкст)

2) быць рэда́ктарам

edited by —

а) пад рэда́кцыяй каго́

б) перагле́джаны, змантава́ны кім

3) перагляда́ць і мантава́ць фільм

•

- edit out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

licence [ˈlaɪsəns] n. BrE.

1. ліцэ́нзія, патэ́нт, афіцыя́льны/афіцы́йны дазво́л;

a driving licence вадзі́цельскія правы́;

lose one’s licence быць пазба́ўленым вадзі́цельскіх право́ў

2. во́льнасць

3. fml злоўжыва́нне свабо́дай

♦

poetic licence паэты́чная во́льнасць;

under licence па ліцэ́нзіі, з дазво́лу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rapture [ˈræptʃə] n. fml захапле́нне, экста́з

♦

be in/go into raptures about/over smb./smth. быць у захапле́нні ад каго́-н./чаго́-н.;

She went into raptures about the spring flowers. Яна была ў захапленні ад веснавых кветак.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

terminal² [ˈtɜ:mɪnl] adj.

1. смяро́тны, невыле́чны;

a terminal case смяро́тна хво́ры;

be in a terminal state быць у перадсмяро́тным ста́не

2. канцавы́, заклю́чны;

a terminal tone ling. тэрміна́льны тон

3. семе́стравы;

terminal examinations экзаменацы́йная се́сія ў канцы́ семе́стра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uncertain [ʌnˈsɜ:tn] adj.

1. (about/of) няўпэ́ўнены;

be/feel uncertain не быць упэ́ўненым, сумнява́цца

2. пераме́нлівы, ненадзе́йны;

uncertain weather зме́нлівае надво́р’е

3. няпэ́ўны; невыра́зны;

uncertain steps of babies няпэ́ўныя кро́кі немаўля́так

♦

in no uncertain terms я́сна і выра́зна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прыя́ць ’спрыяць’ (ТСБМ, Мік., Нас., Бяльк., Мат. Гом., Ян., Мат. Маг.; паст., рагач., Сл. ПЗБ; ТС, ГЧ), ’гадзіць’ (люб., Нар. словатв.), прыя́ті, прыя́ты ’спрыяць; жадаць дабра, прыхільна ставіцца’ (Клім., Сл. ПЗБ, Сл. Брэс.), прыя́тэ ’жадаць дабра, добра адносіцца да каго-небудзь’ (Сіг.); сюды ж вытворныя: прыя́т ’прыемнасць’ (Некр.), прыя́нне ’добразычлівасць, спагадлівасць’ (Нас., Яруш., Яўс.). Укр. старое прия́ти ’тс’, рус. прия́ть ’адносіцца прыхільна’, ц.-слав. приѩти, польск. (s)przyjać, в.-луж. přeć, přać, н.-луж. pśaś ’спрыяць, жадаць’, чэш. přáti, příti ’быць схільным, жадаць’, славац. priať ’спрыяць’, серб.-харв. прѝјати ’дасягаць поспеху, удавацца’, славен. príjati ’быць схільным’, балг. прия́я ’рабіць дабро, ставіцца прыхільна’. Прасл. *prijati. Роднасныя ст.-інд. priyas ’дарагі, дастойны’, авест. frya ’дарагі, каханы’, frīnãti ’цаніць, любіць’, гоц. frijôn ’любіць’, ням. freien ’сватаць’, лат. periêks ’радасць’ і інш. Гл. Траўтман, 231; Фасмер, 3, 369–370; Брукнер, 445; Голуб-Копечны, 299; Махэк₂, 490; БЕР, 5, 749; Сной₂, 575; ЕСУМ, 4, 586.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ско́мліць ‘нудзець, енчыць, ныць’ (Сл. рэг. лекс.; зэльв., Нар. лекс.), скі́млыты ‘цішком плакаць ад крыўды’ (драг., Нар. словатв.), скомлы́ты, скы́млыты ‘скуголіць, енчыць ад непапраўнага гора’ (пін., Нар. лекс.; драг., З нар. сл.). Параўн. укр. скі́млити ‘ныць; ціха жаласна плакаць’, рус.-ц.-слав. скомълати ‘бурчаць’, рус. дыял. скомли́ть ‘тс’, польск. skomleć ‘скавытаць, скуголіць, канькаць’, чэш. skomliti ‘быць’, в.-луж. skomlić ‘бурчаць’, н.-луж. skomliś ‘скавытаць, бурчаць’, славен. skomljati ‘стагнаць, скардзіцца; нудзіцца . Прасл. *skomъliti, хутчэй за ўсё, гукапераймальнага паходжання. Можа быць звязана з скома ‘аскома’, скоміць ‘скрыпець’ (гл.), параўн. Праабражэнскі, 2, 304–305; Ільінскі, ИОРЯС, 23, 2, 243; Фасмер, 3, 649. Іншыя меркаванні гл. Бязлай, 3, 245 (праз рухомае s‑ зводзіць да рус. комить ‘сціскаць’ і далей да роднаснага літ. kamúoti ‘мучыць, пазбаўляць сілы’), Шустар-Шэўц, 1292–1293 (звязвае з *komarъ, гл. камар), Махэк₂, 547 (кантамінацыя асноў *skol‑, што да літ. skãlyti ‘завываць’ і *skom‑, гл. скома), да якога далучаецца ЕСУМ, 5, 273.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Слыць ‘быць вядомым; лічыцца знаным, славіцца’ (ТСБМ, Нас.), ст.-бел. смути ‘лічыцца, называцца’ (Ст.-бел. лексікон). Параўн. укр. сли́ти ‘славіцца’, рус. слыть ‘тс’, стараж.-рус. слути ‘звацца’, ст.-польск. słuć, чэш. slouti, славац. sluť ‘тс’, славен. slúti ‘славіцца’, серб.-харв. слу́тити ‘прадчуваць, здагадвацца’, макед. слути ‘тс’, ст.-слав. слоути ‘выразна гаварыць, агалашаць’. Прасл. *sluti роднаснае лат. sluvêt ‘слыць’, slūt ‘зрабіцца вядомым’, ст.-в.-ням. hlût ‘гучны’, ірл. clunim ‘чую’, лац. clueō, cluēre ‘называцца; быць слаўным’, грэч. λκέω ‘слаўлю, усхваляю’, ст.-інд. śrų́tḥ ‘слых, вуха, слуханне’, да і.-е. kʼléu̯ ‘чуць’; гл. Траўтман, 307; Мюленбах-Эндзелін, 3, 942–943; Майргофер, 3, 372–374; Фасмер, 3, 680 з іншай літ-рай; Махэк₂, 557; Скок, 3, 289–290; Глухак, 564 (лічаць сербска-харвацкае слова вытворным ад *slutъ ‘хто слухае’); Бязлай, 3, 267–268; Борысь, 557–558; ЕСУМ, 5, 301. Далей гл. слава, слова, з якімі яно звязана чаргаваннем галосных.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)