отре́чься сов. адрачы́ся, мног. паадрака́цца (ад каго, чаго), вы́рачыся, мног. павырака́цца, зрачы́ся (каго, чаго); адмо́віцца (ад каго, чаго), разг. адцура́цца (ад каго, чаго; и без предлога), вы́цурацца (ад каго, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

cruise

[kru:z]

1.

v.

1) разьяжджа́ць, падаро́жнічаць (без азна́чанага кіру́нку ці мэ́ты)

2) рабі́ць рэйс; курсава́ць, кружы́ць

Taxis cruise looking for fares — Таксі́ кру́жаць, шука́ючы пасажы́раў

2.

n.

марско́е падаро́жжа, экску́рсія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sailor

[ˈseɪlər]

1.

n.

1) мара́к -а́ m.

2) матро́с -а m.

3) матро́ска f. (ша́пка без брыля́)

2.

adj.

матро́скі

a sailor collar — матро́скі каўне́р

•

- good sailor

- poor sailor

- bad sailor

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

one-to-one [ˌwʌntəˈwʌn] adj.

1. адзі́н на адзі́н, без све́дак, з во́ка на во́ка, сам-на́сам;

a oneto-one meeting сустрэ́ча адзі́н на адзі́н

2. адзі́н к аднаму́;

a one-to-one correlation суадно́сіны адзі́н к аднаму́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stride​1 [straɪd] n.

1. вялі́кі крок

2. пахо́дка, хада́;

♦

make great/rapid strides рабі́ць вялі́кія/ху́ткія по́спехі;

get into one’s stride BrE бра́цца за спра́ву;

take smth. in one’s stride BrE пераадо́льваць што-н. без намага́нняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

qualm [kwɑ:m, kwɔ:m] n. (about)

1. сумне́нне, няўпэ́ўненасць; хіста́нне;

He had no qualms about working in a foreign country. Ён без роздуму згадзіўся працаваць за мяжой.

2. неспако́й, трыво́га;

feel some qualms about the future адчува́ць страх пе́рад бу́дучыняй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фігура́нт

(фр. figurant, ад лац. figurans, -ntis = які прадстаўляе)

1) танцоўшчык, які выступае ў кардэбалеце;

2) драматычны акцёр, які іграе ролі без слоў, статыст;

3) перан. крыўляка, пазёр.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

нацягну́ць, -цягну́, -ця́гнеш, -ця́гне; -цягні́; -ця́гнуты; зак.

1. што. Расцягваючы, зрабіць тугім, напяць (або туга прымацаваць).

Н. трос.

2. што. Адзець (абуць) што-н. з цяжкасцю; накрыцца, нацягнуўшы на сябе што-н.

Н. боты.

Н. коўдру.

3. чаго. Прыцягнуць, прынесці ў якой-н. колькасці.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Настояцца; заварыцца.

Лякарства нацягнула ўжо.

5. перан., што і без дап. Давесці што-н. да нормы, да пэўнай ступені (пра выпрацоўку, выдаткі і пад.); завысіць што-н. (адзнаку, паказчык і пад.; разм.).

Н. ацэнку.

6. пераважна безас., чаго і без дап. Нагнаць ветрам; закрыць, завалачы чым-н. (разм.).

Нацягнула дыму ў хату.

|| незак. наця́гваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. наця́гванне, -я, н. (да 1, 3 і 5 знач.), наця́жка, -і, ДМ -жцы, ж. (да 1 знач.) і нацяжэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сам, само́га, м. сама́, само́й, ж.; само́, само́га, н.; мн. са́мі, самі́х, займ. азнач.

1. Ужыв., каб падкрэсліць, што хто-н. асабіста выконвае дзеянне або адчувае на сабе яго.

С. тата гнаў каня.

Такую навіну трэба паведаміць ёй самой.

2. Ужыв., каб падкрэсліць, што дзеянне выконваецца асобай або прадметам самастойна, без чыёй-н. дапамогі.

Сяляне самі ўправіліся са жнівом.

С. (сама, само, самі) па сабе (адвольна, незалежна ні ад кога). С. (сама, само, самі) сабе (адзін, адна, адно, без нікога).

3. Ужыв. для падкрэслівання важнасці, значнасці асобы або прадмета.

С. аграном прыехаў на поле.

4. У спалучэнні з назоўнікамі з якасным знач. падкрэсліваюць наяўнасць вышэйшай ступені якасці ў прадмеце.

Прагулкі на лыжах — гэта само здароўе.

◊

Сам не свой — аб стане разгубленасці, роспачы, адчаю, непакою.

Само сабой зразумела — не выклікае ніякага сумнення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

упе́рціся, упру́ся, упрэ́шся, упрэ́цца; упро́мся, упраце́ся, упру́цца; упёрся, упе́рлася; упры́ся; зак.

1. чым у што. Уперці канец якога-н. прадмета для апоры, супраціўлення, адштурхвання.

У. рукамі ў сцяну.

У. вяслом у дно.

2. у каго-што. У час руху наткнуцца на каго-, што-н., выявіць якую-н. перашкоду.

Мы ехалі, ехалі і ўпёрліся ў плот.

Справа ўпёрлася ў непрадбачаную цяжкасць (перан.).

3. перан., на чым і без дап. Упарта не згадзіцца з чым-н., на што-н.; занаравіцца (пра жывёл).

Упёрся на сваім.

Конь упёрся і ні з месца.

4. З цяжкасцю або без дазволу ўвайсці куды-н.; улезці ў што-н. (разм.).

Упёрся ў хату з бруднымі нагамі.

Уперліся ў багну.

|| незак. упіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (да 1—3 знач.).

|| наз. упо́р, -у, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)